اختصاصی/صفیر گیلان؛علیرضا زرکار ، فارغ التحصیل در مقطع کارشناسی مترجمی زبان از دانشگاه علامه طباطبایی تهران و مقطع کارشناسی ارشد اموزش زبان انگلیسی ،از دانشگاه تهران غرب است. وی عضو وابسته درجه یک کانون نوازندگان ایرانی و مدرسان خانه موسیقی و صندوق اعتباری هنرمندان و نویسندگان است . وی دارای کارت صلاحیت تدریس موسیقی از […]

اختصاصی/صفیر گیلان؛علیرضا زرکار ، فارغ التحصیل در مقطع کارشناسی مترجمی زبان از دانشگاه علامه طباطبایی تهران و مقطع کارشناسی ارشد اموزش زبان انگلیسی ،از دانشگاه تهران غرب است.
وی عضو وابسته درجه یک کانون نوازندگان ایرانی و مدرسان خانه موسیقی و صندوق اعتباری هنرمندان و نویسندگان است .

وی دارای کارت صلاحیت تدریس موسیقی از وزارت ارشاد اسلامی و همچنین دارای سابقه ی تدریس و حضور در آموزشگاه های متعدد موسیقی است.

زرکار هم اکنون در آموزشگاه استاد اسدالله ملک و آموزشگاه موسیقی استاد حسین خواجه امیری ( آوای ایرج) و نوای محجوبی تدریس می کند.

لازم به ذکر است که همه ی کوبه ای نوازان کنج از هنرجویان مستقیم استاد زرکار بوده اند که بعضی از شاگردان وی در حال حاضر مشغول تدریس سازهای کوبه ای هستند.

زرکاراز سال ۱۳٧۶ تدریس در آموزشگاه های موسیقی را شروع و ازسال ١٣٨۶ گروه کوبه ای کنج خردسالان و بزرگسالان را با هنرجویان خود تشکیل داده است.

در این زمینه مصاحبه ای با این هنرمند صورت گرفته است که در ذیل می خوانید.

۱)شما چگونه به ساز تنبک علاقه مند شدیدو در مسیر تعلم نزد کدام اساتید طی طریق کردید؟

از آنجایی که پدرم نوازنده سنتور بودند از این جهت با موسیقی آشنا بودم و سن ۸سالگی نزداستاد رضا صیرفی و استاد ناصر فرهنگ تنبک را آموزش دیدم و در سن ده سالگی از مکتب استاد بهمن رجبی تا سن ۱۸ سالگی کسب فیض کردم و همچنین تجربه یادگیری ساز دف را در محضر استاد احمد خاک طینت و استادبیژن کامکار را داشتم.
۲)به نظر شما ساز تنبک چه جایگاهی در موسیقی ایران داردو سبک تدریس شما بر چه روشی است؟

از انجایی بنده بیشتر به اصالت تنبک نوازی اصیل معتقد هستم اما متأسفانه ساز تنبک از اصالت اصلی خود دور شده است زیرا صدایی که از ساز تنبک ایجاد می شود بیشتر به سبک طبلا و داربوکا یا همان تمپوی عربی متمایل است و تعداد کسانی که تنبک را بااصالت می نوازند بسیارکم شده است و در این راستا تدریس من هم برپایه دست نوشته های خودم و کتاب استاد بهمن رجبی است زیرا بر این باور هستم وی خدمتی را که در جهت تنبک نوازی انجام داده اند بی نظیر بوده است تا جایی که می توان وی را پدر تنبک نوازی ایران نامید.
۳)باخبر شدیم که شما مدرس در این نوع سبک هنری از ساز هستیددر مورد سبکتان در آموزش تنبک توضیح بفرمایید؟

به نظر بنده تنبک اصیل ترین ساز ریتمیک ایرانی است و در همین راستا تدریس بنده در زمینه تنبک ، دف و سازهای کوبه ای است و همچنین گروه کوبه ای با نام کنج را تاسیس کردم و هنر جویان من بعدها خودشان به عنوان مدرس در این سبک موسیقی شاگردان زیادی را تربیت کردند.در این سالها تمام هم و غم من درس دادن و معلمی بوده است وبه کار خودم هم بسیار افتخار می کنم زیرا معتقد هستم که معلمی شغل شریفی است.

درزمینه تدریس این نوع موسیقی نیز معلم ساز تنبک باید حتما به انگشت گذاری و شمردن بچه ها تاکید بسیار داشته باشد تا هنر آموز هم با انگشت گذاری صحیح و هم با ریتم آشنایی پیدا کند.

۴)در زمینه کنسرت های اجرایی خود توضیح دهید و اگر آثاری در این زمینه هنری دارید ذکر کنید.
بنده در سال۷۶ در سن ۱۸سالگی در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی تدریس می کردم ولی چون مشغول تحصیلات آکادمی نیز بودم لذا تدریس من مقطعی بوده است اما‌‌ از سال ۸۶گروه کوبه ای کنج در سنین بزرگسالان و خردسالان را به صورت رسمی تشکیل دادم .کنج به معنی کوبه ای نوازان جوان است و از آن زمان تا به امروز هر سال سابقه اجرای کنسرت در فرهنگ سرای ارس باران ،نیاوران،رودکی و تالار وحدت را نیز داشته ام.