سازندگی در گزارش خود با قلمی مبتدی از مشکلات اقتصادی نوشته، از سر‌هایی که گرسنه بر زمین گذاشته می‌شود و بعد گفته که در چنین شرایطی نباید هزینه‌ای برای این اجلاس می‌شد. مشکل سازندگی، اما وضع اقتصادی مردم نیست و مشکل اصلی‌اش را باید در عبارات بعدی که ناخودآگاه مشکل اصلی سازندگی را عیان می‌کند، یافت. آنجا که می‌گوید این کنگره برای این برگزار شده که «تأکیدی بر این باشد که وضعیت زنان در ایران نیز آنچنان که می‌گویند و تبلیغ می‌کنند بد نیست. شاید حتی برگزاری این کنگره تلاشی بود تا نشان داده شود که اعتراضات اخیر درست و دقیق نیست.»

مشکل سازندگی و سایر همفکران اصلاح‌طلب‌شان همین است که مبادا آنچه از وضعیت ایران سیاه‌نمایی کرده‌اند و با کمک رسانه‌های فارسی زبان غربی، علیه ایران فضاسازی کرده‌اند، با چنین تجمعاتی تضعیف شود! همین است که حتی ابایی از تحقیر نژادپرستانه کشور‌های دیگر ندارند.

مشکل دیگر سازندگی هم یک کینه قدیمی بدر و خیبر است که عیان می‌شود: «فراموش نمی‌کنیم در دولت روحانی، همسر او جشنی به مناسبت روز مادر با زنان ایرانی برگزارکرد که اصولگرایان فریاد وااسفا سر دادند و اعتراض‌های زیادی کردند و حتی این سؤال طرح شــد که هزینه برگزاری این جشن چه میزان بوده، چرا از بودجه دولتی تأمین شــده است.»

سازندگی حضور بورکینافاسو در این اجلاس بین‌المللی را که همراه با ۳۰۰ فعال اجتماعی و نخبه از ۹۶ کشور جهان بود، به سخره می‌گیرد، اما اسرائیل برای اخراج ایران از کمیسیون مقام زن ملل متحد، کشور‌های گواتمالا، بنین، مونته نگرو، لیبریا و لیبی را با خود هماهنگ کرد تا به هدفش برسد. آن زمان هم خودتحقیر‌ها لابد می‌گفتند ما حتی نتوانستیم دو سه کشور ضعیف را با خود همراه کنیم!

زن فعال اجتماعی البته اگر اروپایی و امریکایی باشد، برای اصلاح‌طلبان قابل احترام است و حتی برای سلفی گرفتن با او خود را تحقیر کرده و نمایش حقارت به راه می‌اندازند. این یعنی آپارتاید در دنیا شاید از بین رفته باشد، اما در میان اصلاح‌طلبان هنوز حاکمیت خوبی دارد!

مدعیان روشنفکری و پلورالیسم در جریان اصلاح‌طلبی خوب است به این پرسش پاسخ بدهند که چگونه با این ادا‌ها اکنون حاضر شده‌اند با اسم کشور‌ها بازی تحقیرآمیز کنند. اگرچه ممکن است ما نیز در شرایط کنونی با برگزاری این نشست زنان همسو و همدل نباشیم یا نظر و پیشنهاد یا نقدی داشته باشیم، اما نقدمان هرچه باشد، نژادپرستانه، اروپاطلبانه و آفریقا‌گریزانه نیست.