سال ۹۹ برای حنیف عمران زاده چگونه بود؟

در مجموع خوب بود. کرونا اذیت کرد و بد و خوب زیاد داشت. بدی آن را بخواهم بگویم ابتلا به کرونا بود که سخت گذشت، خوبی هم حضور روی نیمکت استقلال بود که البته جدایی از آن هم به نوعی بد بود.

روزی که به استقلال آمدی هواداران هیجان زیادی داشتند.

این لطف هواداران است. این عشق و علاقه دو طرفه است. ما آنها را دوست داریم و آنها هم من را دوست دارند. از این بابت خیلی خوشحالم.

بهترین خاطرات حنیف در استقلال کدام‌اند؟

یکبار سال تحویل بازی داشتیم که با سیدمهدی رحمتی ساعت ۷ و نیم صبح بود که هم اتاق بودیم و ساعت را زنگ گذاشتیم که بیدار شویم. هفت و نیم صبح بیدار شدیم، یک سلام و علیک کردیم و سال جدید را تبریک گفتیم و دوباره خوابیدیم!

بازگشت به استقلال به عنوان مربی چطور بود؟ اذیت کننده نبود؟

اذیت که…. به هر حال اذیت کننده هم بود. من هیچ زمان چنین جوی را در استقلال تجربه نکرده بودم. ما چه برد، چه تساوی و چه باخت به دست می‌آوردیم از ما انتقاد وجود داشت. انتقادات بود و هیچ موقع اینگونه تجربه نداشتیم که حجمه زیاد باشد. من در ۸ سال فوتبال این اندازه فشار تجربه نکردم.

فکر می‌کردید از یک کادرفنی که تماما استقلالی بود این اندازه انتقاد شود؟

به هر حال یکسری مشکلات بود و اتفاقاتی رقم خورد که نمی‌توانستیم ادامه بدهیم. هواداران نتیجه می‎‌خواهند که حق طبیعی آنهاست، ما نتیجه هم گرفتیم اما اینکه چه اتفاقی افتاده را نمی‌شود بیان کرد چون بحث درون خانوادگی است و همینطور بماند بهتر است.

به نظرت زود جدا نشدید؟

من خودم فکر می‌کردم که بیشتر در استقلال بمانیم و به ما هم بیشتر فرصت بدهند. در چند سال اخیر فکر نکنم هیچ کادری چنین شرایطی را روی نیمکت استقلال تجربه کرده باشد. حتی علیرضا منصوریان و وینفرد شفر هم یک سال و نیم در این تیم بودند؛ استراماچونی هم که برکنارش نکردند و جدایی او به طوری بود که خودش رفت. تا به حالا چنین چیزی سابقه نداشت و به نظرم این هم تقدیر ما بود.

دوباره سرمربی یا مربی استقلال می‌شوی؟

من همیشه دوست دارم که هوادار استقلال بمانم، بیشتر دوست دارم که اینطور باشم، به اندازه‌ای شرایط نامناسب بود که دیگر دوست ندارم مربی و سرمربی استقلال باشم.

حرف پایانی.

برای همه آرزوی خیر و سلامتی دارم و امیدوارم که بهترین‌ها برای تمام مردم ایران رقم بخورد