صفیر گیلان/اما امروز زندگی به سمت و سویی رفته که آدم ها و حتی کودکان و نوجوانان خلاقیت بیشتری به خرج نمی دهند تا مجسمه هایی با برف بسازند و این هم یکی از چالش زندگی ماشینی است.
اختصاصی /صفیر گیلان؛ زمستان سرد همیشه در ذهنمان یک جلوه و شکوه خاص دارد به ویژه آن زمستانی که با برف همراه باشد و ما شاهدان سفید پوش شدن طبیعت در جای جای وطن عزیزمان باشیم
خبرنگار این رسانه در شب برفی نوشت؛فصل زمستان زیبایی های زیادی دارد، از بارش برف گرفته تا لباس های چند لایه و چکمه های رنگی، نوشیدنی های داغ همانند هات چاکلت و اسکی و سر خوردن روی برف با تیوب و … از همه مهمتر برف بازی در مسیر مناطق بکر و زیبا ی گیلان
اما از دیگر لذت های زمستان که همه ما دست کم یک بار در طول عمر خود تجربه کرده ایم، می توان به ساخت آدم برفی اشاره کرد. از یک گلوله برفی کوچک، سر و تنه ی بزرگ ساخته و با هویج و سنگ برایشان چشم و دماغ می گذاشتیم.
اما امروز زندگی به سمت و سویی رفته که آدم ها و حتی کودکان و نوجوانان خلاقیت بیشتری به خرج نمی دهند تا مجسمه هایی با برف بسازند و این هم یکی از چالش زندگی ماشینی است.
امر در شهر فومن در روزهای سرد و برفی اگر گذر کنید می تواند در این شهر معروف مجسمه ها این زیبایی را ببینید که با دیدنش دهانتان باز مانده و هیجان زده خواهید شد.
آناهیتا که یکی از معروفترین مجسمه های فومن است به روایت اوستا زنی است راست بالا و آزاده نژاد و شریف که قهرمانان او را می ستایند و به عنوان مظهر پاکی های ایران باستان ، زنده و شاداب در یکی از میدان های اصلی شهر ایستاده است.
مجسمه ی آناهیتا در شهر فومن که در دهه ی پنجاه به دست استاد غلامعلی ارژنگ و در زمان شهردار نصرت اله فرهی ساخته شده است تاجی بر سر مشعلی در دست (نماد روشنایی) و افسار دو اسب را در دست دیگر دارد.
آناهیتا تاج زرین ۸ پره صد ستاره ای بر سر دارد ، جامه ای زرین بر تن و گردن بندی زرین بر گردن خود دارد. بر اساس اساطیر ایرانی آناهیتا را گردونه ای است که چهار اسب یک رنگ و بی همتا آن را می کشند و ناقلان آن یعنی اسبها همانا باد،ابر،باران و ژاله اند.
آناهیتا (آناهید، ناهید) یکی از ایزادان زردشتی (ایزد آب) است که در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا، بلند بالا و خوش پیکر توصیف شده است. «آناهیتا» به معنای پاک و دور از آلودگی در اعتقاد ایرانیان باستان الهه آب، فرشته نگهبان چشمهها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است.
این اعتقاد از دوران پیش از زرتشت در ایران وجود داشته و در دورانهای بعدی هم مورد توجه قرار گرفته است.
توجه به آناهیتا از دوره اردشیر دوم هخامنشی در ایران مرسوم شده و در دورههای تاریخی بعدی یعنی اشکانی و ساسانیان هم ادامه داشته است.
در کتیبههای بهجا مانده از این دورههای تاریخی اشارهها و تصاویری از آناهیتا در کنار نام اهورا مزدا به چشم میخورد
- نویسنده : زلیخا صفری راسته کناری
https://safiregilan.ir/?p=77919
Monday, 25 November , 2024