اختصاصی/ صفیر گیلان؛خبرنگارما این روزها به میان مردم شهر و مراکز درمانی و پزشکان و پرستاران درگیر با بیماری کرونا رفته است آنجا که اهالی شهر حالشان خراب و حرف و سخن زیاد برای گفتن دارند زیرا این روزها حال همه گرفته و همه ناله و داد دارند و کسی صدایشان را نمی شنود بجز […]
خبرنگار صفیر گیلان، این روزهابه میان پزشکان و پرستاران و در مراکز درمانی درگیر با بیماری کرونا رفته است البته با پوشش این روزها(ماسک و دستکش) که سبب شده خیلی ها وی را نشناسند و فکر نکنند که یک خبرنگار است ماسک و دستکش و صورت مخفی شده در لابلای شال گردن برای محافظت از این بیماری مرموز و ناشناخته که حال همه را خراب کرده است.
از تنها بیمارستان شهرستان فومن گرفته که حال و روزی خوبی در ارائه خدمات به دلیل کمبود تجهیزات ندارد و مردم به تعداد انگشت دست در بخش اورژانس تردد دارند تا مراکز بهداشت و آزمایشگاه و در نتیجه مطب پزشکان،آنجا که پزشکان با ادای یک سوگند، متعهد شده اند به نجات زندگیها بپردازند و در اوج رضایت از زمانی که پشت سر گذاشتهاند، امیدوار به آیندهای پرثمر، بر منصب طبابت مینشینند.
نمی دانم اگر نبود مطب پزشکان متعهد که شبانه روزی هستند تکلیف مردم شهرم و این جمعیت شناور در شهرستان توریستی و گردشگری چه می شد.
پزشکی حرفهای که رسالت “درمان” را بر دوش دارد به سبب این شغل ، در طول روز با افراد زیادی از گروههای مختلف جنسی، اجتماعی و سنی مواجه میشوند. این افراد گرچه باهم فرق دارند اما پزشک همه را با یک نام مشترک یعنی بیمار میشناسد و بیمار میداند که میتواند به او اعتماد کند و مشکل خود را با وی درمیان گذارد. به دلیل همین اعتماد، بیمار تصمیم گیری درباره سلامت خود را به پزشک میسپارد.
بهتر است بگویم قابلیت و توانایی علمی پزشک از مهمترین دلائل این اعتماد است اما آنچه بیمار بدان نیاز دارد تنها تجربه و مهارت علمی پزشک نیست بلکه او طبیبی را برای درمان دردش میجوید و طبیب، پزشکی است که درمان را با حس همدردی و محبت نسبت به بیمار خود همراه میسازد. این شفقتی است که طبابت را زینت میبخشد و تاثیر شگفتی در جلب اعتماد بیمار به طبیب و روند درمان دارد.
در گذشته که راههای مشخصی برای درمان بیماریها وجود نداشت، پزشکی به جای آنکه یک علم باشد بیشتر یک هنر محسوب میشد.
و امروز در این آشفته بازار کرونایی استفاده از هنر در طبابت پزشکان متعهد چنان می درخشد که هر هنرمندی را به ذوق و هنر درمان سوق می دهد.
با ظهور علم و تکنولوژِی، جنبههای میان فردی مراقبت از بیمار تحت الشعاع قرار گرفت اما امروزه نگاه اجتماعی به علم پزشکی مجددا رواج یافته است. بطور کلی ارتباط بین پزشک و بیمار دو بعد ابزاری و بیانی دارد.
برخی معتقدند تمایز قدرت بین پزشک و بیمار برای تداوم دوره درمانی موثر لازم است چیزی که این روزها ما بیشتر از هر تکنولوژی به آن محتاجیم و بیماران مبتلا به ویروس کرونا و آنفولانزای حاد امروز برای درمان خود اطلاعاتی را بدست میآورد و طلب کمک میکند پزشک هم یک سری دستورالعملها را توصیه میکند و بیمار ناگزیر باید بپذیرد.
امروز ما نیازمند مدل درمان هدایت و همکاری هستیم این روش معمولترین راه درمانی است که در آن پزشک درمان را توصیه نموده و بیمار همکاری میکند.
در میان هیاهوی پزشکان و کادر درمانی در مراکز در شهر فومن در خیابان یا بهتر است بگویم کوچه اطباء به این گفتمان خود رسیدم جایی که جمعیت انبوه ماسک بر صورت علارغم وجود تابلوی پزشکان متعدد و متعهد خود را به درب ورودی مطبی می رساندند و در پی گرفتن وقت بودند تا در میان چهره پوشیده شان یکبار دیگر بتوانند در آهنگ غمبار سرفه ها صدای پزشک مهربانی را بشنوند.
بعد از مدتی ماندن در جمع جمعیت مبتلا و درگیر با این ویروس نو ظهور که شاید هم برخی فقط ترس وجودشان را گرفته بود مدتی ایستادم و بعد به همراه بیماری که از آشنایان بود داخل اتاق پزشک نام آشنای شهر شدم این پزشک مهربان که خود را مجهز به پوشش ایمنی این روزها که اکثر پزشکان و کادر بهداشت و درمان در آن نفس به سختی می کشند کرده بود و با ارامش تمام برای بیمارش توضیح می داد که چگونه با بیماری مقابله کند و نگران نباشد.
دکتر مسعود ولیزاده پزشک داخلی و اطفال و نیز آنچه روی تابلوی ورودی نوشته شده پزشک پوست ،روماتیسم و بیماریهای قلب و عروق او را از خیلی وقتها می شناسم و این شناختم به سالها ی خیلی دور برمی گردد در آن زمان که با مادرم نزد این پزشک می امدیم درست همان اخلاق و رفتار و همان گفتمان…
به هنگام پرسش از بیمار ادب را رعایت میکند و به او اجازه میدهد راحت صحبت کند در حالیکه خود به دقت به حرفهای او گوش میدهد و این گوش دادن علارغم آن همه شلوغی و مردمی که پشت درب انتظار بودند هیچ تفاوتی نداشت و دکتر ولیزاده تا کاملا آرامش را به بیمارش نمی داد به او نگاه مهربانانه داشته و شنونده ماهری بود.
نوبت به بیماری رسید که من همراهش بودم و این بیمار نیز به ارامی شرح حال می داد و دکتر از پشت عینک پزشکی با ماسک بر صورت ما بین گفتمان دلداری و می گفت باید همه دســت دردســت برای ســلامتی بدهیم وخودرا مســئول ســلامتی خود و دیگران بدانیم و تا آنجا که ممکن اســت آگاهانه ســالم زندگی کنیم وبا اقدامات فعالانه وبموقع دربرنامه های پیشــگیری برای ســلامتی، وبا عملکرد فعالانه در هنگام درمان بیماری و بهبود، ازابتلا به بیماری ها مخصوصا کرونا ویروس و آنفولانزا ویژه جلوگیری کنیم .
خواستم چیزی نگویم زیرا اگر ماسک را از صورت پایین می کشیدم مرا به خوبی می شناخت چونکه دکتر ولیزاده از پزشکانی است که مورد اعتماد مردم شهر وخانواده و فامیل های دور ما هست و سالهاست که با مردم شهر زندگی کرده و با کوچک ها بزرگ و با بزرگ ترها پیر شده است و در این شرح حال گرفتن فهمیدم که یکی از اساسیترین ویژگیهای یک پزشک خوب ، باور او به وجود قدرتی برتر است که همه را تحت نظر دارد زیرا سالهاست که اخلاق این پزشک مهربان همان اخلاق است این اعتقاد باعث میشود هر کسی در انجام وظیفه خود به بهترین نحو بکوشد و پزشکان متعهد نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
دکتر ولیزاده از پزشکانی است که بیمارانش را بدقت زیر نظر دارند و به رفتارشان توجه میکنند و حتی مدتها و سالها اگر بگذرد شرح حال و شناخت کامل از بیمارانی که پیش این پزشک عزیز شهر رفتند را دارد .
امروز در دنیا و در تمام حرفه ها شاید ما یک عده را موفق و یک عده را ناموفق ببینیم که این نیازمند تحلیل وکنکاش و در نتیجه اطلاع رسانی است که چگونه یک شخص در حرفه خود می تواند چنین مورد اعتماد باشد و چنین به بیمارش توجه کند و شاید بیشتر از داروی که تجویز می کند توجه به بیماران و گوش دادن به حرفها و دردهایشان مسکن قوی بر هر دردی می شود.
از اینکه دکتر ولیزاده کل مراحل شیوع و راههای مقابله با ویروس کرونا و آنفولانزا را برای بیماری که همراهش بودم به ارامی توضیح می داد و با یک دست دیگر داروی بیمار دیگر را جابجا و توضیح مصرف دارو و دقت در مصرف را می داد به ارامی ماسک از صورت پایین کشیدم و گفتم خیلی زمان می برد که چنین برای همه توضیح دهید گفت: شما نیز وظیفه دارید که به مردم اطلاعات بیشتری را برسانید و روشنشان کنید که این ویروس خطرناک است و من امروز با وجودی که می دانم این توضیحات زمان زیادی را از من می گیرد و حتی برای من این همه ساعت خطر آفرین است ولی طبق تعهدی که دارم بیمار را بر خود ارجح میدانم نه خود را بر بیمار.
دکتر ولیزاده می گوید من ترجیح میدهم که بدون توجه به موقعیت اجتماعی اقتصادی بیماران با آنها یکسان برخورد کنم زیرا پزشکان حامی بیماران خود هستند و برای این حمایت از قدرت دانش و مهارتهای ارتباطی استفاده میکنند و به این ترتیب در عین حالیکه به بیمار با هر سطحی از اطلاعات احترام میگذارند بهترین و موثرترین روش را برای درمان او بکار میبندند.
وی تاکید می کند که از مردم می خواهم و شما نیز اطلاع رسانی کنید که مردم برای سلامتی خود و خانواده در خانه بمانند! این توصیه حیاتی برای در امان ماندن از کروناست؛ چرا که خانه امنترین جا در برابر این ویروس مرگبار است. و کاری کنیم که کرونا وارد خانههایمان نشود.
دکتر ولیزاده می گوید امروز بسیاری از مشکلات ما در مقابل با این بیماری مصرف داروها به شکل غلط است زیرا اینکه پشت برخی داروها نوشته می شود هر شش ساعت یا هر هشت ساعت این خود ایجاد مشکلات می کند در حالی که ما از عوارض بسیاری از کدئین ها و آنتی هستامین بی اطلاع هستیم و سالهاست با این مشکل دست و پنجه نرم می کنیم.
وی بار دیگر در خانه ماندن را تاکید و اینکه مردم اگر نیاز به درمان ندارند و مشکلشان سطحی است حتما در منزل بمانند زیرا امروز ما هیچ اطلاعاتی از تعداد افراد مبتلا به کرونا ویروس نداریم و امدن در فضاهای عمومی به شدت خطر آفرین است زیرا امروز روشهای ضد عفونی مراکز تجمعات یا صورت نمی گیرد یا کمتر صورت می گیرد و نیاز است بهداشت و درمان از ظرفیتهای علمی و پزشکی موجود برای نابودی و شکست ویروس کرونا بیشتر بهره ببرد .
و حرف آخر خبرنگار صفیر گیلان اینکه: پزشکان متعهد ، علم را به زیور حکمت میآرایند ، شفقت را با جدیت همراه میسازند ، انصاف را زینت بخش رفتارشان نموده و آنگاه طبابت میکنند.
تهیه و تنطیم/زلیخا صفری راسته کناری
Saturday, 30 November , 2024