یوسف سلمان‌خواه، سرپرست اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان، این کشف را «یافته‌ای کلیدی در شناخت تاریخ فلزکاری ماسوله» توصیف کرد و گفت: شمش کشف‌شده گواهی بر وجود شبکه‌ای از تعاملات صنعتی و مبادلات تجاری درون‌منطقه‌ای و حتی برون‌منطقه‌ای است که ماسوله را در گذشته به یکی از مراکز مهم تولید و صادرات آهن تبدیل کرده بود.
مطالعات میدانی نشان می‌دهد در نزدیکی محل کشف شمش، بقایای یک کوره با سیستم دمنده آبی شناسایی شده که از تنوع فنی و پیشرفت فناوری ذوب فلز در آن دوران حکایت دارد.
به گفته باستان‌شناسان، احتمال می‌رود این کوره محل اصلی تولید شمش باشد؛ فرضیه‌ای که در صورت تأیید، سندی مهم از سطح بالای مهارت فلزکاران بومی در چشم‌انداز فرهنگی ماسوله خواهد بود.
سلمان‌خواه با اشاره به تلاش وزارت میراث فرهنگی برای ثبت جهانی منظر فرهنگی ماسوله افزود: این یافته می‌تواند به غنای پرونده ثبت جهانی ماسوله بیفزاید، چرا که تصویری روشن از چرخه تولید، توزیع و تجارت فلز در شمال ایران ارائه می‌دهد.
وی از تشکیل کارگروه تخصصی با حضور باستان‌شناسان و کارشناسان میان‌رشته‌ای خبر داد که مأموریت دارند با روش‌های علمی، قدمت، ترکیب و منشأ شمش‌های تازه‌یافته را تعیین کنند.
سرپرست میراث فرهنگی گیلان همچنین از مشارکت مردم منطقه در حفاظت از میراث فرهنگی قدردانی کرد و گفت: فرهیختگی و همراهی مردم ماسوله در صیانت از آثار تاریخی، زمینه‌ای است که می‌تواند به الگویی برای حفاظت مردمی از میراث فرهنگی کشور تبدیل شود.
به باور کارشناسان، کشف این شمش آهن تاریخی می‌تواند جایگاه ماسوله را نه‌فقط به‌عنوان شهری تاریخی و گردشگری، بلکه به‌عنوان یکی از کانون‌های باستانی تولید فلز در شمال ایران تثبیت کند.
با ادامه پژوهش‌ها، احتمال دارد چشم‌انداز فرهنگی ماسوله در پرونده ثبت جهانی یونسکو، با عنوانی تازه به‌عنوان «میراث صنعتی و فرهنگی گیلان» درخشان‌تر از گذشته معرفی شود
Saturday, 1 November , 2025