اختصاصی/صفیر گیلان؛ در جامعه ای زندگی می کنیم که باید هر لحظه آماده شنیدن مرگ هر کسی با هر سنی باشیم. فرقی ندارد ۱۸ ساله باشی یا ۸۱ ساله، حوادثی هستند که سن حالی شان نیست و خیلی راحت می توانند روی هر فرد با هر سنی دست گذاشته و او را به کام مرگ فرو بکشانند.

طی سال های اخیر اوضاع وخیم تر هم شده و گستره کار به حدی فراگیر شده که این مرگ و میرهای ناگهانی حتی ورزشکاران را هم در بر می گیرد.

ورزش ایران در سال های اخیر تعداد زیادی از اعضای خود را به دلیل ایست قلبی، سکته، تصادف و اتفاقاتی از این قبیل از دست داده. مرگ ورزشکاران  باعث شده تا با شنیدن اسم و نام ورزشکاران، تنها به بخش شادابی و نشاط آن فکر نکنیم و بدانیم که ناملایمتی‌هایی را هم به همراه دارد و ورزشکارانی که در اوج دوران ورزشی خود و در عین ناباوری از بین ما رفتنداز جمله مجید غلام نژاد (فوتبال)،مهرداد اولادی (فوتبال)،کاپیتان محبوب مردم انزلی سیروس قایقران،آیدین نیکخواه بهرامی» در بسکتبال ایران،روح‌الله داداشی (پرورش اندام)،بیت‌الله عباسپور (پرورش اندام)،جواد رخ‌پور (جودو)،بهمن گلبارنژاد (دوچرخه سواری جانبازان)،مجید پاشا مقدم (بسکتبال)،هادی نوروزی (فوتبال) و امروز پهلوانان و قهرمانان کشتی گیلان سهیل پرسته و کشتی گیران گیلانی…..

و حال اینکه نگاه ما این است که مرگ و میر جوانان بایستی در کل جامعه مورد بررسی قرار گیرد چرا که پرداختن به جزئیات مشکل را حل نمی کند. مرگ و میر ورزشکاران جوان با توجه به اینکه این قشر بیشتر در دید هستند شاید بیشتر دیده می شود اما باید بدانیم که این معضل در کل جامعه و در میان تمامی اقشار جوان جامعه وجود دارد.

مرگ سهیل پرسته  پهلوان کشتی ساحلی چهان و سه تن از ورزشکاران کشتی گیلان در سومین روز از سال جدید ۹۸ در جاده ماسوله که در ابعاد گسترده رسانه ای شد و تمام رسانه های ملی و محلی  این خبر را بازخوانی داشتند در ابعاد مختلف  باید مورد بررسی قرار  گیرد تا حد اقل از حوادث احتمالی جلوگیری شود.

شاید بررسی وضعیت جاده ای ماسوله که امروز به یک مسیر ناامن تبدیل شده و جان آدمها که در این مسیر از دست می رود و  مسئولانی که به فکر چاره اندیشی نیستند و اگر هم هستند کافی نیست و یا فراهم نمودن امنیت برای چنین ورزشکاران و توجیح آنان که دیگر تنها متعلق به خود نیستند بلکه برای یک استان و کشورند و ….

اتفاقهایی که طی چند روز اخیر افتاد نیازمند ریشه یابی است و مردم و  رسانه به این موضوع معترض چراکه نه تنها به فکر جاده و امنیت جاده ای نیستیم بلکه در حفظ امنیت ورزشکاران ارزشی استان و کشورمان نیز  قصور داشته و داریم و جای تاسف است.

و به جرات می توان گفت: جبران سوء مدیریت خود را امروز با جان دادن و مرگ انسانها که سرمایه اصلی کشور و استانند و ورزشکاران که سرمایه ملی ما هستندو نیز  جوانان مان جبران می کنیم و این جای افسوس دارد. ….

 مسئولان ورزشی استان خواب یا بیدار 

امروز  تصاویری از حضور مریم بخشی مدیرکل ورزش و جوانان استان گیلان، سید کاظم دلخوش اباتری نماینده صومعه سرا در مجلس و نقی هدایتی رئیس هیئت کشتی استان گیلان در منزل سهیل پرسته قهرمان فومنی کشتی ساحلی جهان و دیدار با خانواده این جوان تازه درگذشته دیدیم که نشان می داد  اگر چه دیر آمدند ولی آمدند!!!!

و حال مسئولان ورزش به جای اینکه کمی تامل و تفکر کنند که چه سرمایه بزرگی را از دست دادیم و به جای اینکه به فکر برنامه ریزی و مدیریت برای حفظ و تامین امنیت ورزشکاران باشند چنین خود را به خواب بی خیالی زدند و تو گویی همه چیز برای ورزش گیلان و ورزشکاران استان عزیزم گل و بلبل است و !!!!!!!!!

بیایید کمی دقیق تر به این موضوع بپردازیم نگاهی به سن های  مرگ ورزشکاران داشته باشیم شاید پاسخ بسیاری از ابهاماتی  که ذکر آنها در قالب آمارهایی می گنجد که هیچ گاه برای بیان آن جرات کافی را نداشته ایم بپردازیم و بدانیم که سبک زندگی ما ایرانی ها در بیراهه ای قرار گرفته که راه پس یا پیش آن ذکر برخی حقایق است که به منزله تلنگرهایی می مانند که می توانند خیلی ها را از خواب غفلت بیدار کنند اما…

سهیل پرسته قهرمان گیلانی کشتی ساحلی جهان در رده جوانان و نفر دوم انتخابی تیم ملی جوانان، سید علی موسوی قهرمان مسابقات آسیایی و کشوری و نفر اول مرحله اول انتخابی تیم ملی کشتی آزاد بزرگ‌سالان، سید حسام موسوی، حسن علی‌نیا و جواد قربانزاده قهرمانان کشتی استان براثر سانحه رانندگی در جاده ماسوله جان به جان‌آفرین تسلیم کردند.

یادداشت/زلیخا صفری