صفیر گیلان/مدیریت شهری در ظهور دنیای هوش مصنوعی، دیگر یک سنت گرایی و بهره گیری از روش های قدیمی و پوپولیست گرایی برای پاسخ به نیازهای مردم نیست.

اختصاصی/صفیر گیلان ؛شهر و موضوعات مدیریتی آن نه یک مسئله صرفا سیاسی، بلکه محل سکونت شهروندان و مدیریت آن جایگاه سیاستگذاری صحیح برای رشد و پیشرفت مسائل عمرانی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی، خدماتی، تفریحی، ورزشی و… ساکنان است.

متولدین دهه های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ که امروزه در رده جوانان نسل Y و Z تقسیم می شوند، نسلی هستند که بیشتر از گذشته سرعت و کیفیت ارائه خدمات، شفافیت اجرایی، مشارکت های اجتماعی، جشنواره های بومی و محلی و مناسبتی، عدالت اجتماعی، پیشرفت همگام با حوزه ملی و جهانی، صداقت در مناسبات رفتاری و گفتاری، توجه به علم و گفتگو محوری و بهره گیری از تکنولوژی و IT برایشان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

این نسل، فضا و تفکرات تکراری در مدیریت های اجرایی بی اثر که فرسنگ ها از خواسته ها و مطالباتشان فاصله دارد و رمقی برای ایجاد تغییر و پیشرفت و توجه به نسل های آینده و جوان ندارد را بر نتابیده و آن را موجب کاهش امید و اعتماد و انگیزه و عامل اصلی عقب ماندگی میداند.

مدیریت شهری در ظهور دنیای هوش مصنوعی، دیگر یک سنت گرایی و بهره گیری از روش های قدیمی و پوپولیست گرایی برای پاسخ به نیازهای مردم نیست.

وقتی کنشگران حوزه های مختلف اجتماعی و موتور محرک جامعه در واقع امروز نسل های Y و Z بوده و در آینده ای خیلی نزدیک نیز نسل آلفا وارد کنشگری اجتماعی خواهند شد، باید برای تحقق مطالبات این نسل برنامه ریزی کرده و یکی از بهترین راهکار های تولید انرژی از وزش باد جوانی نسل های مذکور، گفتگو با آنها و بهره جستن از نبوغ و نظر و حضور آنها در میدان های مختلف خصوصا حوزه های پیرامونی سیاست گذاری مدیریت شهری است.

جوانان و نسل های امروزی، حمل و نقل بروز، محیط زیست پاک، فضای سبز منظم و منطبق بر اقلیم منطقه، توسعه خدمات الکترونیکی و پر سرعت به شهروندان، مدیریت هوشمند شهری، شفافیت و سلامت، توسعه فضاهای اقتصادی و تجاری و تفریحی، المان سازی، آرایش سیما و مناظر شهری، حفظ آثار فرهنگی و تمدنی و نوستالوژیک و… را مطالبه میکند.

نسلی که در اتصال دوران مدیریت های سنتی به مدرنیته و تکنولوژی و اینترنت رشد کرده و غرق در دنیای تبادل اطلاعات و سرعت انتقال داده است، نمی تواند آینده و آرامش خود را در تکیه به تکیه گاه های دور از این فضا ببیند.

در هر حال مدیران حال و آینده حوزه های شهری باید بدانند که جوانان دیگر آینده‌ نیستند و بلکه امروز شهر هستند و باید پاسخگویی و هم نشینی و نزدیکی اجتماعی با آنها بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد‌.