به گزارش صفیر گیلان به نقل از  سیتنا، دکتر داوود ادیب، رییس هیات مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران در نشست سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، گفت: در یکی از برنامه های وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در بند مربوط به چالش ها ی مرتبط با «دولت هوشمند و تحول دیجیتال» در بخش عدم توسعه زیرساخت های ارتباطی امن و منفک از اینترنت بر روی بستر TDM–Mpls توسط شرکت مخابرات ایران و سایر اپراتورهای ارتباطی برای ارتباطات بین دستگاهی و درون دستگاهی اشاره شده است. سوال ما این است که هزینه های این طرح ها از کدام محل و از کدام درآمد می بایست تامین شود و آیا شدنی است؟

وی ادامه داد: متاسفانه در دولت های پیشین، حمایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از شرکت مخابرات و اپراتورها به شکل مناسبی صورت نپذیرفت و بدیهی است که عدم تحقق برنامه های شرکت مخابرات ایران به عنوان بزرگترین اپراتور ثابت ناشی از این موضوع بود و کافی است که مردم به چشم انداز مخابرات ایران در سال های مختلف و علی الخصوص سال ۱۴۰۰ توجه نمایند که آمده است: «پیشرو در ارائه خدمات یکپارچه دیجیتال و سفارشی سازی شده براساس خواسته‌های مشتری در کلاس جهانی (افق ۱۴۰۰)». آیا چنین اتفاقی افتاده است و تعریف ما از کلاس های جهانی چه بوده است؟

وی افزود: بر اساس گزارشی که از مرکز جهانی اقتصاد درباره تحلیل وضعیت ایران در متغیرهای مختلف شاخص NRI داریم بدترین رتبه‌ها را در زیرشاخه رگولاتوی با رتبه ۱۲۰ داشته ایم.

ما باید بدانیم که توسعه به هر شکلی در شبکه مخابرات کشور و زیر ساخت های مرتبط با آن، بدون حمایت مادی حاکمیت و بدون تزریق بودجه جهت اجرای برخی از پروژه های ملی در حوزه های حیاتی و حساس کشور، توسط دولت به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود و دولت نمی تواند انتظار منابع مالی و بودجه های قابل توجه این تحولات چشم گیر را از جیب اپراتورها و یا مردم پیش بینی کند.
اینها موضوعات زیر ساختی است که دولت می بایست سازو کار این ها را فراهم سازد.

رییس هیات مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران خاطرنشان کرد: برای تحقق برنامه های هشت گانه وزیر محترم ارتباطات، نیازمند مجموعه ای از اپراتورهای بزرگ با منابع مالی مناسب هستیم که بتوانند موجب حمایت از فعالان اقتصادی این حوزه شوند و در صورتی که اپراتورها، توان خرید و توسعه را نداشته باشند طبیعتا فعالیت های مولدی را در بخش تولید یا خدمات فنی و مهندسی نمی توانیم متصور شویم، حمایت واقعی از شرکت های دانش بنیان جهت پیش خرید و پشتیبانی از آنها جهت حصول خودکفایی اصل حاکم در موضوعات توسعه ای تمامی کشورهای توسعه یافته است که ما به این مسایل توجه نمی کنیم.

وی گفت: نکته مغفول در بحث بی توجهی به اپراتورها و مسایل مرتبط با آنها ، این موضوع است که صدها تولیدکننده تجهیزات زیرساختی وابسته به فعالیت اپراتورها طی سال‌های اخیر به دلیل عدم‌ توسعه زیرساخت‌ها با مشکل مواجه شده و تولیدات آنها به فروش نرفته است. در صنعت آی سی تی علاوه بر اپراتورها طیف وسیعی از تولیدکنندگان وجود دارند که محصولات آنها توسط اپراتورها خریداری می‌شود و عدم اصلاح تعرفه اینترنت و عدم توجه به این شرایط و پیامدهای آن به معنای عدم استفاده از ظرفیت این تولیدکنندگان است.

ادیب ادامه داد: بدیهی است که ما پدیده ای به نام اثر پروانه ای داریم ، در بسیاری از صنایع اثر پروانه‌ای کند اثر است و در برخی اط صنایع مهم زود‌ اثر است به این معنا که در صورت عدم فروش محصولی در صنایع غیر حیاتی، یک یا چند محصول دیگر جایگزین می‌شوند اما در صنعت آی سی تی، کالای جایگزین وجود ندارد. امروز عصر متاورس و انقلاب صنعتی نسل پنجم است.

در بخش «حفظ حریم خصوصی و امنیت فضای تبادل اطلاعات» موارد مرتبط با وابستگی شدید کشور به محصولات سخت افزاری و نرم افزاری خارجی ، آسیب پذیری زیرساختهای حساس و حیاتی کشور و وجود انگیزه های قوی و برنامه ریزی مستمر برای از کار انداختن این زیر ساخت ها ، وجود تجهیزات ساخت کشورهای متخاصم در شبکه های ارتباطی عمومی و اختصاصی که در برنامه هشت گانه وزیر محترم ارتباطات به آن اشاره شده است، این موضوع نیز رابطه مستقیمی با موضوع تقاضا از سمت اپراتورهای کشور و مخابرات ایران به عنوان اصلی ترین اپراتور شبکه های مخابراتی که دارای بخش بزرگی از زیر ساخت های حیاتی کشور است و همچنین استفاده از توانمندی داخلی ، داشته و خواهد داشت که باید به این نکته نیز توجه کرد.
ادیب در ادامه سخنانش گفت: محصولات داخلی باید خریداری شود تا جایگزین تجهیزات نامطمن شوند. محصولات داخلی باید خریداری شود تا اشتغال زایی ایجاد شود، اشتغال زایی باید صورت گیرد تا فرار مغزها صورت نگیرد. ما در حال حاضر تولید کننده هایی داریم که از لحاظ توانمندی تولید محصول یا ارایه راهکار ، چیزی از شرکت های خارجی کم ندارند. اپراتورهای بخش خصوصی و یا دولتی و مخابرات ایران در صورتی که بتوانند قدرت بالایی را در تامین و گردش نقدینگی خود داشته باشند می‌توانند با اعلام نیازمندی های خود چند ماه جلو تر از زمان اصلی پروژه های مد نظر خود، خط تولید شرکت های تولیدی را فعال نمایند و بدیهی است که محصول این نوع رویکرد می تواند صنعتی قوی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات برای کشور به وجود آورد و همچنین بستری از زیر ساخت های حیاتی و حساس کشور ، که امنیت آن به مراتب مطمن تر از حضور شرکت های خارجی و یا محصولات خارجی باشد.

این فعال صنفی حوزه فاوا تاکید کرد: اگر اطلاعات مربوط به افزایش قیمت های حامل های انرژی ، تعرفه های آب و برق و ده ها تعرفه دیگر را در طول این ده سال گذشته بررسی کنید می بینیم که قیمت اکثر کالاها ی مصرفی و یا هر گونه خدمات در بخش های غیر مخابراتی که چندین برابر و در بخشی از کالاها و خدمات تا ۴۰ برابر افزایش پیدا کرده است و همین طور در مقابل آن شاهد افزایش متناسب برخی از تعرفه ها از جمله برق ، آب و گاز و غیره بوده ایم؛ این در حالی است که در خصوص تعرفه تلفن ثابت و برخی تعرفه های دیگر می بینیم که طی ۲۰ سال گذشته، افزایش قیمت در این حوزه در بخش های مختلفی با شیب بسیار کندی بوده و حتی در بخش مکالمات تلفن ثابت نیز تقریبا صورت نپذیرفته است و اکثر توسعه های مخابراتی متوقف شده است.

ادیب در پاسخ به این سوال که چه قیمتی را باید در تعرفه گذاری مد نظر قرار داد، گفت: می توان گفت که در آمد متوسط از هر خط تلفن ثابت حدود ۵۵.۰۰۰ ریال است که در صورتی که هزینه های نگهداری را در سال ۱۴۰۰ در نظر بگیریم، هزینه نگهداری معادل ۳۰ تا ۳۵ هزار تومان را خواهیم داشت. این اعداد درآمدی و هزینه ای تناسبی با هم ندارند و بدیهی است که همان طور که گفته شد افزایش تعرفه تلفن ثابت تنها می تواند یک بخش از هزینه های نگهداری را پوشش دهد و برای توسعه در مخابرات و حرکت در سطح استانداردها و سرویس های جهانی می بایست علاوه بر افزایش هزینه تعرفه ها، جهت جبران خسارت نگهداری، منابع مالی دیگری از سوی دولت به عنوان مجری شبکه ملی اطلاعات و به اعتقاد برخی صاحبان نظران «شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات» قرار گیرد.

ادیب تاکید کرد: ما باید بدانیم که مشکلات نقدینگی اپراتورها و شرکت مخابرات ایران می تواند مانند دومینو از طرف آنها به شرکت های تولیدکننده داخلی و ارایه کنندگان خدمات فنی و مهندسی و در نهایت به خانواده چند میلیونی آنها سرایت نماید و باعث تعطیلی بخش بزرگی از صنعت مخابرات کشور شود.

ما در ارتباط با اپراتورها و مخابرات ایران با مدل مونوپولی در سمت تقاضا روبرو هستیم؛ به این مفهوم که بر خلاف صنایعی از قبیل شرکت های خودروسازی که محدود هستند و مشتریان خیلی زیادی دارند و به عبارتی مونوپولی در سمت عرضه در آن مجموعه ها حاکم می باشد. در مقابل در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات و علی الخصوص حوزه مخابرات و زیرساخت ، تولید کنندگان فراوان و درخواست کننده محدودی داریم که در صورتی که اپراتورها و شرکت مخابرات ایران به عنوان مشتری مادر و اصلی از لحاظ اقتصادی و مالی در شرایط مطلوبی نباشند، با کاهش یا قطع تقاضا و نیاز از سوی این متقاضی ها، تمامی زنجیره تامین این صنعت متاثر خواهد گردید.

رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران گفت: نکته پایانی این که بدون داشتن اپراتورهای قوی در کشور که اطمینان داریم نقش تقاضای آنها و استفاده از ظرفیت شرکت های داخلی در زنجیره تامین، اکوسیستم حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را می تواند متحول سازد و صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات را از رکود خارج نماید موفق نخواهیم گردید.