یک تجمع با شعارهای اقتصادی درمشهد حالا به مجموعه ای از آشوب های کور در برخی شهرها تبدیل شده است و عده ای تلاش می کنند از قبل این تجمعات آتشی به پا کنند تا بهره برداری های لازم از آن انجام شود.

یک نظر سنجی نشان می دهد تنها شش درصد از کسانی که در تجمعات اعتراضی سال ۸۸ شرکت داشتند به تجمعات چند روز اخیر پیوسته اند، یک آمار تخمینی هم نشان می دهد مجموع شرکت کنندگان در آشوب های چند روز گذشته در سراسر کشور حتی به هشت هزار نفر هم نرسیده و در شهرهای مختلف که فیلم هایی از آنها منتشر می شود نهایتا در حد چند ۱۰ نفر (گاهی زیر ۵۰ نفر) در متن تجمعات حضور داشتند و در بسیاری موارد تعداد تماشاگران از تعداد تجمع کنندگان بیشتر است.

لیدرهای آموزش دیده

کسانی که در تجمعات سال ۸۸ حضور داشتند معتقدند که لیدرهای تجمعات چند روز اخیر آموزش دیده و حرفه ای هستند و می دانند برای کشاندن تجمعات به آشوب چه باید بکنند. آنها به سرعت با پلیس و نیروهای امنیتی درگیر می شوند، موتورسوارانی در اختیار دارند که با ایجاد ترافیک صحنه آشوب را شلوغ جلوه دهند و دست و پای پلیس را ببندند، در تخریب اموال عمومی سرعت در اقدام دارند، یعنی از همان ابتدا قصد دارند به تخریب اموال عمومی بپردازند و منتظر هم نمی شوند تا آشوب شدت گیرد بعد تخریب کنند، بلکه از همان آغاز آشوب به سرعت اموال عمومی را هدف قرار می دهند، با هجوم به مردم تلاش می کنند آنها را به واکنش وادار کنند و فیلم این واکنش ها را به عنوان اعتراض مردم منتشر می کنند.

استفاده از هیجانات نوجوانان دهه هشتادی

اغلب حاضران در آشوب های اخیر نوجوانان دهه هشتادی هستند، آنها به دلیل داشتن هیجان ذاتی نوجوانی راحت تر با پلیس درگیر می شوند، این آشوب ها بیشتر برای آنها جنبه تخلیه انرژی دارد تا دغدغه های سیاسی و اقتصادی به همین دلیل هم بدون توجه به اصل موضوع سریع درگیر می شوند و سریعتر به اموال عمومی آسیب می رسانند.

چرا آشوب ها در شهرهای بزرگ وسعت ندارند؟

آشوب ها در شهری مثل تهران یا اصفهان از وسعت آنچنانی برخوردار نیستند، در واقع چون تعداد حاضران در آشوب ها کم هستند نمی توانند بیشتر از یک منطقه را پوشش دهند، دیروز تنها چهارراه ولیعصر و مقداری هم میدان انقلاب تهران درگیر آشوب شد و در سایر نقاط شهر مردم به زندگی روزمره خود ادامه می دادند. در دیگر شهرهای بزرگ مثل اصفهان و شیراز و مشهد هم میزان آشوب دقیقا بر همین منوال است اما در شهر های کوچک به دلیل وسعت کم چنین به نظر می رسد که محدوده آشوب ها وسیع هستند اما در واقع این گزاره صحیح نیست، در شهرهایی که محدود به چند خیابان هستند، تعقیب و گریزها همان چند خیابان را در درگیر می کند این درحالیست که همچنان تعداد حاضرین در آشوب ها کم هستند.

سوار بر بال شایعه و دروغ

آشوب های اخیر روی بال شایعه حرکت می کند، یک کانال تلگرامی که تلاش می کند هدایت آشوب ها را در دست گیرد شایعاتی منتشر می کند که برای اکثر مردم خنده دار است ولی برخی آنها را باور می کنند، مثلا با اسکرین شات از سایت آنلاین رصد پرواز مدعی می شود برخی مسوولان فرار کردند! این شایعه چنان مضحک است که تنها می تواند لبخند را روی لبان مردم بنشاند ولی عده معدودی دروغ های این چنینی را باور و آنها را نقل می کنند. یا انتشار برخی نامه های عجیب از برخی افراد که نه تنها صحت ندارد که اتفاقا هر فرد عادی هم می تواند از این دست نامه ها را بنویسد و به نام هر کس دیگری منتشر کند.

یک نمونه دیگر از این شایعات مربوط می شود به تبریز، مردم این شهر کاملا به فراخوان ها بی اعتنا بودند و حتی یک تجمع چند نفره هم تشکیل ندادند، تنها اتفاقی که افتاد تذکر حجاب یک شهروند به یک خانم و واکنش متقابل آن خانم بود که بلافاصله با حضور پلیس و برخورد با فرد تذکر دهنده موضوع خاتمه یافت، فیلم این اتفاق در یک کانال تلگرامی به عنوان تجمع مردم تبریز منتشر شد، یا در همان شهر فیلمی منتشر شده که چند جوان در حال دویدن هستند و ادعا شد در تبریز تجمعی صورت گرفته در حالیکه اصلا خبری در این شهر نبود. در زاهدان چند جوان که تعداد آنها به ۲۰ نفر هم نمی رسد در اعتراض به مشکلات اقتصادی چند دقیقه ای تجمع کردند و دست نوشته های  در دست گرفتند ولی خبر آن به عنوان تجمع بزرگ مردم زاهدان منتشر شد.

بازی رسانه ای

آشوب های اخیر بیشتر رسانه ای است تا واقعی، اتاق فکر این آشوب ها تلاش می کند با بزرگنمایی حوادث و اتفاقات اوضاع را بغرنج نشان دهد ولی واقعیت این است که چنان وضعیت نابسامانی ایجاد نشده اختلالی در کشور رخ نداده است. افرادی که اسیر این بازی های رسانه ای می شوند شاید گمان کنند وضعیت پیچیده ای در کشور وجود دارد اما آنهایی که آگاهی های بیشتری دارند با دیدن صحنه بازی متوجه می شوند این ادعا دروغ است./برنا