اختصاصی/صفیر گیلان؛مدیرعامل تاسیکو با اشاره به موضوع واگذاری و خصوصی‌سازی، گفت: گزینه‌های مختلفی برای واگذاری یا مشارکت بخش خصوصی بررسی شده است که در همه آن‌ها حفظ اشتغال، تداوم تولید، جلوگیری از تغییر کاربری اراضی و رعایت اهلیت صنعتی و مالی سرمایه‌گذاران، به‌عنوان اصول غیرقابل اغماض مدنظر قرار دارد.

به گزارش پایگاه خبری صفیر گیلان از تالش؛چوکا یکی از قدیمی ترین و با ریشه ترین کارخانه های کشور در حوزه صنعت سلولزی می باشد.در این مجموعه در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۵۲ شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران به صورت سهامی خاص در تهران به ثبت رسید. این شرکت در مساحت ۹۳ هکتار یکی از وسیع ترین کارخانه های کشور نیز محسوب می گردد.

این مجموعه بزرگ با تقدیم ۵ شهید والامقام و با داشتن بزرگترین تصفیه خانه غرب گیلان که آب شرب رضوانشهر و کشاورزی منطقه را تامین می کند و همچنین مهمانسرا،سینما،زمین ورزشی،استخر شنا،دانشگاه ،پمپ بنزین،درمانگاه تامین اجتماعی،۱۶۰۰ واحد با تمام امکانات،ریخته گری و دستگاه جوش،مدرسه ،تالار،ویلا که بیش از ۱۰۰ ویلا برای مدیران ارشد که امروز ۱۱ ویلا مانده و بیش از ۳ هزار کارگر داشته و ….. را در دل خود داشته و دارد.

نشست مشترکی با حضور مدیر هلدینگ صنعت سلولزی تأمین گستر (تاسیکو)، معاون شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (تاپیکو) و جمعی از خبرنگاران امروز ۲۷ آذر ماه ۱۴۰۴ در شرکت چوب و کاغذ ایران (چوکا)در استان گیلان شهرستان تالش و رضوانشهر برگزار شد.

در این نشست که با هدف شفاف‌سازی درباره روند تصمیم‌گیری، بررسی ظرفیت‌ها و چالش‌ها و تبیین مسیرهای پیش‌روی این مجموعه صنعتی باسابقه، به‌ویژه در موضوع واگذاری یا مشارکت بخش خصوصی، برگزار شد، ابعاد مختلف اقتصادی، فنی و اجتماعی چوکا به‌صورت تفصیلی مورد بحث قرار گرفت.

عبداله اسدزاده، مدیرعامل شرکت گروه صنعت سلولزی تأمین گستر (تاسیکو)، در این نشست با اشاره به زمینه تصمیم‌گیری‌ها درباره چوکا، اظهار کرد: آنچه امروز درباره این شرکت مطرح می‌شود، حاصل دغدغه‌های کارشناسی و بررسی‌های دقیق مبتنی بر گزارش‌های تخصصی است و هدف اصلی، احیای تولید، حفظ منافع اجتماعی و صیانت از اشتغال کارگران این مجموعه است، به‌گونه‌ای که هیچ تصمیمی بدون در نظر گرفتن پیامدهای اجتماعی و اقتصادی اتخاذ نشود.

وی با بیان اینکه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مجموعه‌های وابسته، پروژه چوکا را موضوعی راهبردی و حتی حیثیتی می‌دانند، افزود: به همین دلیل تلاش شده است با کار کارشناسی مستمر، نظارت دقیق و تصمیم‌گیری شفاف، این مجموعه صنعتی پیگیری شود تا ضمن حفظ منافع ملی و منطقه‌ای، از بروز آسیب‌های اجتماعی جلوگیری شود.

مدیرعامل تاسیکو با تشریح وضعیت تاریخی و فنی چوکا، گفت: این شرکت با سابقه‌ای نزدیک به نیم قرن فعالیت، طبیعی است که با فرسودگی تجهیزات و فناوری مواجه باشد؛ نوسازی و به‌روزرسانی همواره یک ضرورت بوده، اما محدودیت منابع مالی و امکان‌پذیری اجرایی باعث شده در دوره‌هایی چرخه تولید با اختلال مواجه شود و جایگاه رقابتی شرکت تضعیف شود.

اسدزاده با بیان اینکه با وجود همین شرایط، تلاش‌هایی برای احیای چوکا انجام شد، افزود: از جمله آن می‌توان به ورود سرمایه، ایجاد تغییرات در برخی خطوط تولید و مهم‌تر از همه حفظ منابع انسانی اشاره کرد؛ اقدامی که با وجود مشکلات بودجه‌ای، برای جلوگیری از تعطیلی کامل کارخانه صورت گرفت.

وی با اشاره به سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده، اظهار کرد: در سال ۱۳۹۹ مبلغ ۲۳۰ میلیارد تومان به شرکت چوکا تزریق شد تا طرح احیای تولید، تأمین سرمایه در گردش، خرید قطعات یدکی، نوسازی و ترمیم بخش‌هایی از خطوط تولید اجرایی شود و جریان تولید در حد امکان حفظ شود.

به گفته مدیرعامل تاسیکو، هدف از این سرمایه‌گذاری، بازسازی و نوسازی کالاهای اساسی و تأمین تولید بود تا در آینده امکان افزایش ظرفیت و ارتقای کیفیت فراهم شود؛ هرچند امروز ارزش بازار شرکت نسبت به آن زمان افزایش یافته، اما هنوز به سطح مورد انتظار و مطلوب نرسیده است.

اسدزاده در ادامه به وضعیت دارایی‌ها و زیرساخت‌های چوکا پرداخت و بیان کرد: این شرکت حدود ۹۳ هکتار زمین در داخل مجتمع در اختیار دارد و امکان تملک اراضی اضافی تا حدود ۵۰۰ هکتار نیز در مجموعه پیش‌بینی شده است؛ همچنین خطوط تولید و تأسیسات موجود، سرمایه‌هایی هستند که در صورت نوسازی و بهره‌برداری صحیح، می‌توانند نقش مهمی در سودآوری ایفا کنند.

وی با اشاره به وضعیت بدهی‌ها تصریح کرد: در حال حاضر بدهی بانکی شرکت فشار غیرقابل‌تحملی ایجاد نکرده، اما با وجود بهبود نسبی منابع مالی و بازارگاه، هنوز ظرفیت تولید و سودآوری به سطح مطلوب نرسیده و همین موضوع ضرورت بررسی مدل‌های جدید مدیریتی و سرمایه‌گذاری را افزایش داده است.

مدیرعامل تاسیکو با اشاره به موضوع واگذاری و خصوصی‌سازی، گفت: گزینه‌های مختلفی برای واگذاری یا مشارکت بخش خصوصی بررسی شده است که در همه آن‌ها حفظ اشتغال، تداوم تولید، جلوگیری از تغییر کاربری اراضی و رعایت اهلیت صنعتی و مالی سرمایه‌گذاران، به‌عنوان اصول غیرقابل اغماض مدنظر قرار دارد.

اسدزاده با تشریح شروط کلیدی برای متقاضیان احتمالی افزود: داشتن سابقه اجرایی و تخصصی در صنعت سلولزی، توان مالی و سرمایه‌گذاری کافی، امکان تأمین مواد اولیه، برخورداری از گردش نقدینگی مناسب و تعهد به حفظ کارخانه، زمین و خطوط تولید بدون تغییر کاربری، از الزامات اصلی هرگونه همکاری یا واگذاری است.

وی همچنین به سازوکارهای حفاظتی برای صیانت از حقوق کارگران اشاره کرد و گفت: بررسی دقیق اهلیت متقاضیان، انعقاد قراردادهای شفاف و مدت‌دار و پیش‌بینی دوره‌های مشخص برای فعالیت بخش خصوصی، به‌گونه‌ای انجام می‌شود که ضمن ارتقای ظرفیت و کیفیت تولید، حقوق نیروی کار و منافع اجتماعی مجموعه حفظ شود.

مدیرعامل تاسیکو در تشریح ساختارهای پیشنهادی قراردادها بیان کرد: امکان واگذاری عملیاتی به‌صورت پیمانکاری یا بهره‌برداری، یا واگذاری بخشی از واحد به واحدهای خصوصی واجد اهلیت وجود دارد و در همه این مدل‌ها، مکانیزم‌هایی برای تضمین سود، بازگشت سرمایه و تداوم فعالیت تولیدی پیش‌بینی شده است.

اسدزاده در خصوص برنامه وزارت کار و هلدینگ صنایع سلولزی در خصوص اینده صنایع چوب و کاغذ ایران گفت : موضوع واگذاری و فروش کارخانه به بخش خصوصی یکی از سناریوهای احیای چوکا بود که پس از بررسی مسائل مختلف و ابعاد اجتماعی آن و پیچیدگی های موضوع به جمع بندی در این خصوص نرسیدیم.

اسدزاده در جمع‌بندی سخنان خود تأکید کرد که هدف نهایی، ایجاد یک مدل پایدار برای چوکا است که با حضور سرمایه‌گذاران واجد اهلیت و با نظارت مناسب، ظرفیت تولید را افزایش دهد، فناوری را به‌روزرسانی کند و از منظر اقتصادی و اجتماعی، به حمایت از کارگران و تأمین اجتماعی منجر شود؛ به همین دلیل تصمیم‌گیری‌ها به‌صورت مستمر و با شفافیت کامل انجام می‌شود.

در ادامه این نشست، حمزه وکیلی، معاون شرکت‌ها و ارتقای عملکرد تاپیکو، با اشاره به هدف برگزاری این جلسه اظهار کرد: این گفت‌وگوها برای تبیین نحوه ادامه کار کارخانه و پاسخ به ابهامات موجود درباره آینده چوکا برگزار شده و با توجه به پرسش‌های مطرح‌شده، لازم است مدل فعلی و دلایل انتخاب آن به‌صورت شفاف برای افکار عمومی توضیح داده شود.

وی با بیان اینکه چند گزینه پیش روی مجموعه چوکا قرار دارد، افزود: یکی از گزینه‌ها، ورود مستقیم سهامدار برای تزریق سرمایه جدید است و گزینه دیگر، عدم ورود سهامدار به مجموعه به دلیل ملاحظات اقتصادی و غیرممکن بودن تزریق سرمایه در شرایط فعلی که هر دو مسیر نیازمند بررسی واقع‌بینانه است.

معاون تاپیکو با اشاره به سازوکار تأمین اجتماعی و تقسیم سود شرکت‌ها، گفت: تمام سودهای شرکت‌های تابعه وارد فرایند تقسیم سود می‌شود تا مستمری سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود و با توجه به ورودی‌ها و خروجی‌های این سازمان، حتی اگر سهم هر شرکت در هزینه‌های کل اندک باشد، محاسبات اقتصادی همچنان اهمیت دارد.

وکیلی در ادامه با تشریح بررسی‌های اقتصادی و فنی پروژه اظهار کرد: با توجه به شرایط صنعت کاغذ و نیاز گسترده به بازسازی کارخانه، از منظر اقتصادی توجیهی برای تزریق منابع جدید از سوی سهامداران وجود ندارد و تخصیص منابع در مجامع یا ایجاد واحد جدید نیز فاقد توجیه اقتصادی کافی است، ضمن اینکه نقدینگی بخش خصوصی نیز محدود است.

وی با اشاره به نقش بخش خصوصی افزود: اگر بخش خصوصی دارای سرمایه اولیه، نقدینگی مناسب یا دانش فنی برای کاهش هزینه‌ها و بهبود فروش باشد، می‌تواند از خطوط تولید موجود استفاده کرده و به سودآوری برسد؛ مزیتی که در نهایت می‌تواند به تداوم تولید و فعال‌سازی ظرفیت‌های خالی کمک کند.

معاون تاپیکو در پایان با درخواست از کارشناسان و فعالان برای ارائه راهکارهای جایگزین، تأکید کرد: از همه انتظار می‌رود ذهن خود را از پیش‌فرض‌ها خالی کنند و اگر مسیر بهتری برای حل وضعیت چوکا وجود دارد، آن را ارائه دهند؛ هدف نهایی رسیدن به اقناع مشترک و حرکت به سمت تولید و توسعه کارخانه، بدون انگیزه‌های سیاسی و صرفاً بر مبنای نگاه کارشناسی و فنی است.

 

اما صنایع چوب و کاغذ ایران!!!!!

چوکا یکی از قدیمی ترین و با ریشه ترین کارخانه های کشور در حوزه صنعت سلولزی می باشد.در این مجموعه

در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۵۲ شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران به صورت سهامی خاص در تهران به ثبت رسید. این شرکت در مساحت ۹۳ هکتار یکی از وسیع ترین کارخانه های کشور نیز محسوب می گردد.

چوکا در غرب استان گیلان یکی از نامی ترین و پرآوازه ترین کارخانه هایی بود به در روزگاری نه چندان دور این خطه را تبدیل به قطب تولید محصولات سلولزی در کشور کرده بود.

موضوع فعالیت شرکت بر اساس مفاد ماده ۲ اساسنامه بطور خلاصه عبارت است از، احداث، اداره و توسعه و نوسازی کارخانجات صنایع چوب و چوب بری و کاغذسازی و به منظور تهیه و تولید انواع فرآورده های سلولزی و فروش محصولات مزبور در داخل و خارج کشور، ایجاد و بهره برداری از جنگل، مشارکت و سرمایه گذاری در سهام سایر شرکتها.

بطور کلی چوکا می تواند به کلیه عملیات و معاملات مالی و تجاری و صنعتی که بطور مستقیم یا غیر مستقیم به تمام و یا هر یک از موضوعات فوق مرتبط باشد مبادرت نماید.

در حال حاضر چوکا با اشتغال مستقیم ؟؟؟؟ نفر و اشتغال غیر مستقیم حدود ؟؟؟؟ نفر یکی از صنایع اشتغال زا در استان گیلان محسوب می گردد.

شرکت صنایع چوب و کاغذ ایران با تولید شش محصول نهایی یکی از پر محصول ترین کارخانه ها در نوع خود می باشد.

کاغذ سوپر کرافت – خمیر کاغذ کرافت – کاغذ کرافت – کاغذ فلوتینگ – کاغذ تست لاینر – کاغذ لاینر جزو محصولات اصلی این مجتمع عظیم تولیدی – صنعتی می باشد.

محصولات چوکا حدودا ۷% سهم بازار را در اختیار دارد. ۴۵% سهام این شرکت متعلق به گروه صنعت سلولزی تامین گستر نوین (تاسیکو )، ۴۷% سهام متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری، ۶% هلدینگ صنایع عمومی شستا، ۱% آستان قدس رضوی و ۱% متعلق به سایر سهامداران  است.

امکانات ورزشی چوکا که شامل انواع سالن ها و زمین های ورزشی می باشد در نوع خود و در غالب یک کارخانه صنعتی در استان نمونه و قابل تحسین می باشد که امروز آنچه ما در گشت و گذار از این مجموعه  دیدیم بیار نگران کننده بود و شاید بسان تیم محبوب فوتبال چوکا تالش واگذار شود.

 اما از نگاه خبرنگاران و موضوعی که اذهان عمومی با آن درگیر هستند؛

اینکه برنامه وزارت کار و هلدینگ صنایع سلولزی در خصوص اینده صنایع چوب و کاغذ ایران(چوکا) چیست؟

آیا موضوع برون سپاری تولید به بخش خصوصی تحت نظر هیات مدیره و مالکیت دولت مورد بررسی قرار خواهد گرفت؟

آیا مردم منطقه شاهد رشد و شکوفایی مجدد چوکا خواهند بود؟

آیا جنگل شفا رود دوباره به کمک چوکا خواهد آمد؟

آیا تعیین یک مدیرعامل متخصص و توانمند برای هدایت شرکت چوکا که هم اذهان عمومی و هم کارگران منتظر هتند محقق می شود.

آیااتفاقات و حال و هوای کارگری و سنجشی از مجموعه با مدیریت مویرگی می تواند کمک کنید؟

آیا اقدامات بدون کارشناسی که چوکا را به چالش کشیده با چه برنامه ای با چه کارشناسانی می تواند در این واگذاری کمک کند؟

و اینکه در سرزمینی که مهد وحدت بین اقوامی است چرا کارخانه ای با چنین رزومه ای و زمین های هکتاری و نیم قرن سابقه  در یک سیاست زدگی باعث نگرانی اقوام شده است؟

و سوال آخر اگر چوکا واگذار شود تکلیف آب شرب مناطق رضوانشهر چه می شود.

  • نویسنده : زلیخا صفری راسته کناری