به گزارش صفیر گیلان؛حسن امید‌زاده معلم فداکار شفتی در سال ۵۹  با استخدام آموزش و پرورش شفت درآمد و پس از سال‌ها تلاش در عرصه تعلیم و تربیت در بهمن سال ۷۶ در سانحه آتش سوزی مدرسه روستای بیجارسر این شهرستان بعد از نجات ۳۰ دانش آموز از شعله‌های آتش به شدت از ناحیه سر […]

به گزارش صفیر گیلان؛حسن امید‌زاده معلم فداکار شفتی در سال ۵۹  با استخدام آموزش و پرورش شفت درآمد و پس از سال‌ها تلاش در عرصه تعلیم و تربیت در بهمن سال ۷۶ در سانحه آتش سوزی مدرسه روستای بیجارسر این شهرستان بعد از نجات ۳۰ دانش آموز از شعله‌های آتش به شدت از ناحیه سر ، صورت و دست سوخت.

وی از اسطوره‌های معلمی بود، معلمانی که بدون هیچ ادعایی درس عشق و عاشقی را در مکتب خدایی انبیاء تدریس می کنند و هیچ چیز به اندازه خدمت و تعلیم و تربیت دانش‌اموزان برای آنان ارزش ندارد.

 

۱۱ صبح روز  ۱۸ بهمن سال  ۷۶، در مدرسه روستای «بیجارسر» در شفت، بر اثر وزش باد شدید، بخاری نفتی کلاس دوم آتش گرفت و منجر به آتش سوزی کلاس شد.

امیدزاده دانش‌آموزان را یکی یکی بیرون آورد و  پس از آن به علت بسته شدن در، به سختی توانست خودش از کلاس بیرون بیاید.

وی در جریان این حادثه بشدت مجروح شد و شدت جراحات وارده بحدی بود که ۱۷ مرتبه تحت عمل جراحی قرار گرفت.

 

این معلم فداکار بچه ها را یکی یکی به همراه معلم دیگری از کلاس بیرون آورده که در این مدت آتش تمام کلاس را فراگرفته بود، و وقتی  خودش خواست که از کلاس بیرون بیاید در کلاس بسته شد و به دلیل اینکه در کلاس از درون دستگیره نداشت در داخل کلاس گیر افتاد و قسمتی از بدنش سوخت.

زنده یاد حسن امیدزاده آن معلم کلاس پنجم ابتدایی روستای بیجار سر شفت است که منجی جان ۳۰دانش آموز مدرسه محل خدمتش شد که پس از آن به پاس فداکاری این معلم از جان گذشته نام مدرسه به مدرسه «معلم ایثارگر حسن امیدزاده» تغییر یافت.

این معلم فدکار پس از سال ها تحمل رنج ناشی از سوختگی، در تیرماه سال ۹۱ در سن ۵۸ سالگی در بیمارستان امام حسن مجتبی (ع) شهرستان فومن جان خود را از دست داد.

پیکر این معلم فداکار در زادگاهش روستای بیجارسر شهرستان شفت در غرب مرکز استان گیلان آرام گرفته است.

13910503000180_PhotoL

اگر چه مطالبی از این معلم فداکار در کتاب سوم ابتدایی چاپ می شود اما ما به این‌گونه معلمان فداکار، افتخار می‌کنیم و  آنان انسان‌های بزرگی هستند که کمتر دیده می شوند.

اگر به کوچه‌ها و خیابان‌های شهرها و روستاها نگاه کنید، نام این انسان‌های شریف و فداکار را می‌بینید. ما به انسان‌های بزرگ و دوست‌داشتنی، احترام می گذاریم و می‌کوشیم تا از آنها سرمشق بگیریم.

 

 

تقدیر مقام معظم رهبری و مدال شجاعت رئیس جمهور وقت به امیدزاده

وی در عمل ثابت کرد که در کلاس‌های درس مدارس کشورمان  نغمه عاشقانه شمع و گل و پروانه چون چشمه ای زلال، جاری است.

زنده‌یاد امید‌زاده  مدال شجاعت و لقب «معلم فداکار» را از ریاست جمهوری وقت دریافت کرد و در دیدار جمعی از اسوه‌های ایثار و فداکاری با مقام معظم رهبری از وی تجلیل شد و مورد تفقد امام خامنه‌ای قرار گرفت.

خودگذشتگی آقا معلم در قلب‌ها ثبت شده است و نسل به نسل منتقل می‌شود،  شاید نام زنده‌یاد حسن امیدزاده کمتر شنیده شده ولی فداکاری‌اش هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود.

همیشه انسان‌های بزرگ و فداکاری هستند که برای نجات جان دیگران با کمک به هم‌نوعان، جان خود را به خطر می‌اندازند؛ به همین سبب نام و یاد این افراد فداکار، در ذهن مردم، جاودانه می‌ماند.

از این گونه انسان‌های بزرگ و افتخار آفرین، در هر کشوری، بسیار هست؛ در کشور بزرگ ایران نیز مردان و زنان، حتی کودکان و نوجوانان فداکار، فراوانند. زندگی این انسان‌ها، سرمشق و چراغ راه ماست.

 /زلیخا صفری