به گزارش خبرنگار صفیر گیلان/از شفت، این روزها می شود از جای جای سرزمین کهن گیلان عطر کار و تلاش و عشق را حس کرد.

با ورود فصل بهار و آغاز بهار نو شهرستان شفت معنای عشق و تلاش و کار میدهد، تلاشی که زن و مرد نمیشناسد ، زنان این شهرستان دوشا دوش مردانشان تلاش می کنند ، با آمدن ماشین آلات کشاورزی تنها بخشی از کار راحت تر شده است ولی کار اصلی را عشق و صفا و صمیمیت بین مردمان این سرزمین انجام می دهد، همکاری و همدلی در این شهرستان رو می توان با چشم خود و با تمام وجود خود حس کرد.

با نگاهی برچهره آفتاب سوخته کشاورزان زحمت‌کش می‌توان برق امید و تلاش را در چهره آنها دید که این خود حاکی از عشق به زندگی و میهن است، شاید برای خیلی ها صحبت های من نامفهموم باشد زیرا کار کردن در دمای بالای ۴۰ درجه آنهم در شالیزارهایی باید نشاء کاشت که مملو از آب است که در این حالت باید دست ها و پاهای یک کشاورز زحمت کش درون این آب داغ قرار گیرد تا نشاء برنج کاشته شود و یا زیر باران شلاقی بهاری با رعد و برق های دلخراش  که مختص فصل بهار در گیلان است باید کار کنی و چه بسیار که عزیزان کشاورز ما در طی سالیان با این رعد و برق جان خود را در راه کار و تلاش از دست دادند و این ها برای این است که رهگذری که رد می شود رنگ سبز شالیزارها با عطر “برنج صدری و هاشمی” برایش لحظاتی خوش در ذهنش به جا بگذارد.

نبود امکانات اولیه آب ،برق و تلفن،گاز و مهمتر از همه راه نامناسب و …. نبود شغل مناسب، از بین رفتن زمینه کشاورزی، کمبود امکانات و دیگر مشکلاتی از این دست سبب شده که بسیاری از روستاهای شهرستان شفت در مدار توسعه قرار نگیرند یا اینکه این موضوع بسیار کند پیش رود.

در کنار اینها باید مهاجرت از روستاها و افزایش حاشیه‌نشینی در شهرها را نیز اضافه کرد که خود مشکلی مضاعف به حساب می‌آید. از این دست مشکلات در روستاهای  دیگرگیلان به فراوانی نیز دیده می‌شود.

در طی تماسهای مکرر اهالی روستای چولافت در بخش احمد سر گوراب شهرستان شفت عصر روز دو شنبه ساعت ۵ راهی شهرستان محروم و کمتر توسعه یافته شفت شدیم و پس از گذر از میدان شهر که مزین به بازار هفتگی بود به سمت احمد سر گوراب و مسیر نصیر محله به شالما رفتیم در طی مسیر تنها کار و تلاش مردمان روستایی را با چشم دیدم زیرا شهرستان شفت بیش از ۷۰ درصد جمعیت آن روستا نشین و در واقع این شهرستان یک روستا شهر است.

طبق آدرسی که داده بودند با دیدن تابلوی کوچه حافظ ماشین را نگه داشته و پیاده شدم و دوربین را بر دوشم محکم تر کرده و پا به  جاده پر از چاله و چوله گذاشتم البته چون این جاده در دل شالیزارها قرار دارد توجه کشاورزان نیز به من جلب شده و از انجا که اگر در روستایی یک غریبه ورود کند همه ی نگاهها به سمت اوست نگاهها به سمت من جلب شد.

با ورودم و پا نهادن در جاده بسیار قدیمی و باریک دیدم که سهم مردم منطقه از دولت مردان با دیدن منطقه در واقع هیچ است زیرا مشکلات برق و مشکل راه این روستا از همه ی مشکلاتش پر رنگتر نمود می کرد  و اینجا هوا زودتر از موقع غروب می کند و تاریکی با ضعف برق حکم فرمایی می کند.

کمی که جلوتر می رفتم دلم می سوخت که چرا بعد از یک سال درخواست مکرر اهالی پا به این روستای محروم نهادم و خودم را سر زنش می کردم.

با دیدن کابل های پیچ خورده و یا رها شده تلفن  در مسیر جاده خاکی دریافتم که  مخابرات نیز این دیار را فراموش کرده است و اینجا سه کودک مهربان با خنده های شیرین که تمام سادگی و شادی کودکانه روستایی را  به لب داشتند و با دمپایی های رنگی میزبانی شدند برای میهمان و سلام گفتند و من نیز با خنده جواب سالامشان را دادم و از دیدن کابل های رها شده تلفن دریافتم که این کودکان برای خود شادند نه از شبکه شاد آموزش و پرورش که بخاطر ضعف ها هرگز پایش به کودکان شاد این روستا نرسید و اینجا نیز محرومیت در آموزش بی داد می کند و اینجا روستا در گذشته مانده است زیرا زوایای غمگین شبکه شاد  اینجا غمگین تر از هر جا به خوبی رویت می شود..

چولافت در شهرستان شفت از امکانات اولیه برای زندگی تقریبا هیچ است، اگر می‌خواهید اوج محرومیت را مشاهده کنید، حتما سری به این روستا که در مسیر شهر تازه تاسیس احمد سر گوراب و در واقع در بخش احمد سر گوراب شفت است بزنید.

در روستای چولافت شفت که با تابلوی حافظ مزین است  خواندن غزلیات حافظ خالی از لطف نیست که می گوید

یکی از اهالی در مسیر را هگفت:  به علت باریکی جاده و هم کف بودن آن با شالیزار و وجود نهر های روان آب برای کاشت برنج اگر اتفاقی در این روستا بیافتد اتومبیل‌های کمک‌دار نمی توانند این مسیر را طی کنند زیرا  این جاده یا زیر آب است یا گل و لای زمین کشاورزان و ما فقط به خدا توکل داریم.

وقتی پای درد دل مردم محروم این منطقه می‌نشینید، از قناعت در گفتارشان شگفت زده می شوید، پیر مرد با تجربه و کار کشته این روستا  که سالها رنج و تلاش را می توان در دستان پینه بسته و صورت چروک خورده اش دید به خبرنگار صفیر گیلان می‌گوید: ما چیزی جز برق و جاده نمی‌خواهیم، برق را برای استفاده از روشنایی و دیدن تلوزیون  کودکانمان و سرد ماندن مواد غذایی در یخچال و جاده را برای رفت و آمد آسان تر می‌خواهیم زیرا در زمستان با هر برفی شاید یک ماه تردد برای مان با مشکلات زیاد همراه شود و حتی نتوانیم تردد کنیم و کودکانمان محروم از رفتن به مدرسه می شوند.

وقتی جاده نباشد، یک مریض بدحال را چگونه باید به مراکز درمانی برسانیم؟ از زمانی که به یاد دارم جاده همین بوده که هست.

مرد دیگر روستایی درباره محرومیت منطقه چولافت  با دادن لیوان آب به  دستم می‌گوید: دخترم برای زدودن غبار محرومیت از چهره چولافت باید ابتدا جاده دسترسی آن شن ریزی شود ما اسفالت نمی خواهیم حداقل چند کیلومتر از جاده مذکور  مسیرشکافی و پهن شود و بعد شن ریزی ،که این را هم از ما دریغ کردند.

وی می‌ گوید؛ امروز جاده ما تکمیل نیست،  و اگر راه و جاده باز شود کارهای مربوط به تامین آب شرب و برق  و مخابرات این منطقه نیز شاید وقتی دیگر به انجام  برسید تا مقداری از محرومیت این منطقه کاسته شود.

مادر مهربان و زحمتکش روستایی وقتی آب را در دست داشتم گفت دخترم ما بخاطر ضعف برق از خوردن آب سرد محرومیم و غروب که می شود برق ما خامش می شود و بچه ها خیلی زود باید بخوابند .

البته ناگفته نماند که تعدادی از تیربرقهای و پایه های انتقال برق در شهرستان شفت آنچه ما در مسیر دیدیم به فراوانی در وسط شالیزارها ،بلوار ها و کوچه ها و جاده ها  روییده است که بهتر است فکری برای این موضوع شود تا مشکلی برای  شهروندان روستا نشین  در این باره رخ ندهد.

برخی از کوچه های چلافت در شهرستان شفت  وقتی از آن می‌خواهی عبورکنی تنها یک جداکننده در آن مسیر وجود دارد و آن هم تیر برقهایی است که در وسط  شالیزار روییده است  .

پیرمرد روستایی با لحنی مهربان و گفتمانی که علارغم بی سوادی با تجارب زیاد همراه است می گوید یکی دیگر از مواردی که باید به آن اشاره کنیم این است که هنوز تعدادی از تیر های چراغ برق در روستایمان و درشهرستان برای دهه های گذشته  و اوایل انقلاب و هنوز چوبی است.

وی می گوید همسایه ما بیمار دیابتی است و بخاطر اینکه دارویش فاسد نشود بخاطر ضعف برق و قطع برق داروی انسولین را در چاه نگهداری می کندو این خیلی برای ما جای نگرانی است زیرا داروهای انسولین باز نشده  باید درون فریزر باید نگهداری شود .

و حال توصیه ما به اداره برق که در این خصوص نیز لازم است اداره برق موضوع را پیگیری کرده چرا که  یکی از ویژکی های پایه های چوبی سهولت در حمل و نقل آنها به دلیل سبکی شان است که در گذشته توسط جهاد برای مناطق روستایی که هیچ راه مناسب تردد نداشتند استفاده می شد..

این پایه ها بیشتر در مسیر های کوهستانی و ناهموار و نیز در معابر تنگ و کم عرض (کوچه ها و محله های تنگ) استفاده می شود. ولی این پایه ها با گذشت زمان و به دلیل رطوبت هوا می پوسند و بایستی تعویض شوند و همچنین  و در این منطقه ین تیر برقها پوسیده و همه کج شده است که خطر بزرگی روستائیان را تهدید می کند.

یکی دیگر از موضوعاتی که مورد نظر بهت و حیرت است این است که تعدادی ازاین پایه های چوبی  که به جند واحد خانگی برق توزیع میکند در وسط باغات یا شالیزار و  یا حیاط خانه  قرار گرفته است  و کاملا” به سمت انه ها و باغات کج شده که توسط صاحب خانه با تکیه دادن تنه درخت  مقاوم سازی و ایمن شده  که دراین خصوص نیز باید اقدامات تامینی خواصی صورت بگیرد چراکه این مورد باعث بروز بسیاری از اتفاقات غیر مترقبه میشود.

موردی دیگر نیز که در سیستم برق رسانی اداره برق شهرستان شفت  از گذشته تا به حال دیده میشود این است که در کوچه ها و در حیاط خانه ها مقدار زیادی سیم در میان درختان و لا به لای شاخه های درختان وجود دارد که از دور  درختان و سقف خانه ها را به شکل لانه عنکبوت در آورده است که این موضوع در زمان وقوع حادثه و یا آتش سوزی موجب میشود که مشکلاتی برای امداد رسانی به روستائیان ایجادکند که این موضوع نیز جز مواردی است که اگر اقدامی در موردش صورت نگیرد مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد که بعد از بروز ان جبرانش بسیار سخت است.

حال باید از مسئولان پرسید که اعتبارات توازن که پیش از این آن با عنوان اعتبارات ماده ۱۸۰ یاد می‌شد،  و از مصوبات مجلس در گذشته تا به حال برای رفع محرومیت به ویژه در مناطق روستایی و توانمند سازی روستاها در نظر گرفته می شود کجا  هزینه می‌شود  و آیا شهرستان‌های کم برخوردار می توانند  از این اعتبارات استفاده کنند.

خبرنگار /زلیخا صفری راسته کناری