اولین چیزی که بعد از شنیدن اسم گلاب به ذهن می‌رسد قمصر کاشان است اما اگر کمی از حس بویایی استفاده کنی می‌توانی از بوی ناب گل‌های محمدی و قطرات گلابی که از عصاره این گل‌ها بر روی دیگ مسی می‌پاشد مکان گلاب‌گیری را پیدا کنی و به مقصد برسی اما نه در کاشان بلکه دریکی از روستاهای استان گیلان..

روستای گیلده ۲۸۷ نفر جمعیت دارد و یکی  ارز روستاهای دهستان جیرده در شهرستان شفت محسوب می‌شود، شفت در غرب استان گیلان واقع شده است، چند سالی است که صنعت گلاب‌گیری در این روستا رونق خوبی پیداکرده و آن‌هم به‌واسطه همت و تلاش و پیگیری‌های آقای یوسفی است.

او یکی از ساکنان روستای گیلده است که تا قبل از این به دلیل نداشتن شغل و درآمد کافی بارها تصمیم به مهاجرت به شهر گرفته بود مثل خیلی از جوانان دیگر در روستاهای کشور که به دلیل نداشتن شغل و درآمد مناسب راهی شهرهای بزرگ می‌شوند.

برای رسیدن به روستای گیلده باید مسافت زیادی را طی کرد و بخشی از مسیر را هم باید از جاده خاکی گذشت، روستایی سرسبز و با باغ‌های پر ازگل‌های سرخ، زمین‌های بایر زیادی هنوز وجود دارند که می‌توانند به باغ گل‌های سرخ تبدیل شوند.

آقای یوسفی یکی از اهالی روستا است که دلش می‌خواهد تمام زمین‌های بیکار منطقه را به باغ گل محمدی تبدیل کند، او برنامه‌هایی برای این کار هم دارد.

او به ده سال پیش‌بر می‌گردد و می‌گوید: حدود ده سال پیش بود که درگیر  نداشتن شغل مناسب و درآمد کافی به دنبال راهی برای برون‌رفت از وضعیت سخت اقتصادی می‌گشتم، باکمی تحقیق متوجه شدم که خاک روستا از نوع خاک رسی است که از زمان‌های گذشته تا به امروز برای ساخت و تولید انواع محصولات سفالی از آن استفاده‌شده و می‌شود.

آقای یوسفی حتی به این نتیجه می‌رسد که از گذشته‌های دور خاک روستا برای پرورش گل و گیاه نیز مناسب بوده به همین خاطر تلاش می‌کند تا زمینه‌های کسب‌وکار را در این روستا فراهم کند.

از آن جائیکه به پرورش گل و گیاه علاقه زیادی داشت تصمیم می‌گیرد در این زمینه وارد کار شود اما کمی که جلوتر می‌رود متوجه می‌شود که پرورش گل سرخ یا همان گل محمدی در روستا به‌خوبی انجام می‌شود و آن‌هم به‌واسطه داشتن خاک مناسب است.

او به همراه خانواده‌اش و برخی دوستان به این نتیجه می‌رسد تا فعالیت خود را در صنعت گلاب‌گیری آغاز کند اما برای این کار نیاز به سرمایه داشت که با توجه به شرایط نامناسب اقتصادی میسر نبود.

با مشاوره یکی از دوستان راهی کمیته امداد می‌شود و موضوع را با کارشناس اشتغال این نهاد درمیان می‌گذارد و با استقبال از طرحش و برای اجرای آن مبلغ ۲۰ میلیون تومان تسهیلات اشتغال از کمیته امداد دریافت می‌کند.

او در میان عطر گل‌های محمدی، دیگ‌های تقطیر در حوضچه آب سرد، گلاب خوش‌طعم گیلان را تولید می‌کند، در سال‌های ابتدایی کار، سالیانه گلاب‌گیری را به‌صورت خانگی انجام می‌داد اما به این نتیجه رسید که ظرفیت خوبی در روستا برای برگزاری جشن گلاب‌گیری وجود دارد و بر این اساس اولین جشن را برگزار کرد.

بعدازآن کار متوقف شد و بازهم در طول چند سال گلاب‌گیری را به‌صورت خانگی انجام دادند، او ناامید نشد و با کمک دهیاری و شورای اسلامی و جهاد کشاورزی تصمیم گرفت تا دوباره جشن گلاب‌گیری را در روستا برگزار کند وحدود چهار سال است که این جشن برگزار می‌شود.

آقای یوسفی درباره کیفیت گلاب تولیدشده در روستا می‌گوید: طی آزمایشی که از گلاب ما در کاشان به عمل آمد نشان داد که غلظت گلاب شفت بیشتر از گلاب کاشان است اما عطر گلاب کاشان بیشتر است ولی گلاب ما هرچه می‌ماند عطرش بیشتر می‌شود.

او علاوه بر صنعت گلاب‌گیری به فعالیت‌های دیگر مانند سفال‌گری، پرورش ماهی و البته برنج هم مشغول است و در طول سال همواره مشغول به کار است.

در روستای گیلده ۶ هکتار باغ گل وجود دارد و زمین‌های بایر زیادی هم بدون استفاده مانده که او می‌خواهد همه را به باغ گل تبدیل کند و تعداد بیشتری از جوانان بیکار را مشغول به کار کند.

آقای یوسفی به کارهای بزرگتری مثل ایجاد تعاونی با کمک اهالی روستا و جذب شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در داخل روستا فکر می‌کند.

در پایان از او می‌پرسم که اسم روستا گلده است یا گیلده؟ او با لبخند همیشگی‌اش می‌گوید: در گذشته به دلیل پرورش گل به گیلده معروف بود اما باگذشت زمان و تولید محصولات سفالی به گیلده شهرت پیدا کرد که امیدوارم با کمک جوانان و استفاده هر چه بیشتر و بهتر از خا و ظرفیت روستا و کاشت گل‌های بیشتر و رونق صنعت گلاب‌گیری دوباره به گلده تبدیل شود.