من صدای نسلی هستم که روزهای انقلاب را ندید ولی با همه وجود روزهای پس از انقلاب را حس کرد و با افتخار می توانم بگویم گیلان با داشتن آقای آیت ا… هیچ وقت طعم افراط را نچشید و این بزرگ گرانقدر با درایت خود نگذاشت این استان درگیر افراطی گری شود.

این روزها گیلان حال و هوای عجیبی دارد. سن و سال ما اقتضای روزهای قبل انقلاب ۵۷ را نمی کند و حتی سعادت نداشتیم در واپسین روزهای انقلاب اسلامی در کنار پدران و مادرانمان، در راه آرمان های امام عزیزمان قدمی برداریم. ولی خوشبختانه پدران ما هنوز زنده اند و تاریخ نویسان از یاد نبرده اند که چه کسانی بذر سقوط رژیم پهلوی را کاشتند و چه کسانی پیش قراولان مبارزه با شاه بودند.

این روزها گیلان حال و هوای عجیبی دارد. وقتی از بزرگان این سرزمین افسانه ای می پرسم می گویند در این استان پر جوش و خروش مبارزان ملی و دینی زیادی رشادت کردند تا گیلان همیشه پرافتخار بدرخشد. من زبان نسل سومی هستم که تاریخ معاصر را حداکثر با یک واسطه شنیده است. در این مقال قصد ندارم نام از بزرگانی ببرم که برای همگان شناخته شده هستند و هر نامی که جا ماند ظلمی به سرزمین مادری محسوب می شود.

این روزها گیلان حال و هوای عجیبی دارد. بوی تهمت، دروغ، بی اخلاقی، بی حرمتی و تسویه حساب های شخصی و … می دهد. هدیه نسل دیروز به ما چه بوده است؟ این سوال ذهنم را درگیر کرد تا چند خطی از آقای آیت ا… بنویسم. نمی دانم شاید پس از انتشار محکوم به طرفداری از این و آن شوم ولی می نویسم تا شرمنده تاریخ نباشم. می نویسم تا یادمان نرود تمام فلسفه آفرینش، سیاست و باند بازی نیست.

بزرگان گرانمایه عزیز ، گیلان حال و هوای خوبی ندارد. بوی بی انصافی می دهد، بوی تندروی، بوی کسانی که از صدر انقلاب می خواستند همه نباشند و فقط خود باشند و خود را حق مطلق بدانند. جوانان نسل سوم و چهارم با این فضای مسموم از خود می پرسند به کدام سو می رویم. قرار است چه کسانی انقلاب را به نسل بعدی بسپرند، کسانی که بداخلاقند؟ کسانی که شاید کمی هم ترسناک باشند چون ممکن است از گفتن و نوشتن و فکر کردن ما را بترسانند؟

مصادف با حال و هوای این روزهای استان، چه زیبا سخن گفتند: مرجع عالیقدر شیعه آیت ا… مکارم شیرازی که ریختن آبروی افراد در دین اسلام از آثار سوء و شیطانی در جامعه است.

مردم خوب سرزمینم، روی سخنم با مردمان پایتخت مذهب تشیع است. این روزها افراطیون می خواهند انتقام بگیرند. از آقای آیت ا… از بزرگ مردی که بیش از نیم قرن به ترویج و تحکیم دین اسلام در این استان تلاش کرد و شاید فرزندان ما در آینده دست به قلم شوند و بنویسند که پدرانمان در عصری که حضور داشتند قدرناشناس بودند.

من صدای نسلی هستم که روزهای انقلاب را ندید ولی با همه وجود روزهای پس از انقلاب را حس کرد و با افتخار می توانم بگویم گیلان با داشتن آقای آیت ا… هیچ وقت طعم افراط را نچشید و این بزرگ گرانقدر با درایت خود نگذاشت این استان درگیر افراطی گری شود.

حال و هوای این روزهای گیلان خوب می شود ، روزی که ابرهای سیاه دروغ و تهمت و انتقام از سایه این استان رخت بر بندد و مثل همیشه لبخندهای پدرانه آقای آیت ا… را ببینیم و فریاد بزنیم، ما قدرناشناس نیستیم.

نامه ای از یک جوان نسل سومی به پدر معنوی گیلان آیت الله قربانی