وی ادامه داد: این گزارش بر اساس شاخص ها و مولفه ها در حوزه اجتماعی وضعیت کشور تبیین شد. در این گزارش گزاره‌ مهمی مطرح شد که حاصل دو سال مطالعه از سال ۹۲ تا سال ۹۴ در وزارت کشور بود. نتیجه گزارش این بود که به جهت نبود آمایش سرزمین در کشور و عدم تدوین اسناد مرتبط با آمایش سرزمین در کشور طی دهه‌های گذشته توزیع ثروت و امکانات به صورت نامتوازن صورت گرفته است و البته این عدم توازن ثروت و خدمات منجر به مهاجرت بین شهرها، روستاها به شهرها و استان ها شده است که در نهایت این جمعیت مهاجر در اطراف تعدادی از کلان شهرها مستقر شدند و پیامد این مهاجرت افزایش و عدم توزیع امکانات و ثروت و افزایش آسیب های اجتماعی بوده است.

رییس سازمان امور اجتماعی کشور افزود: در نهایت پنج اولویت در فهرست آسیب های اجتماعی تحت عنوان اعتیاد، طلاق و حاشیه نشینی، مفاسد اخلاقی و مناطقی که این آسیب ها در آن مناطق از وضعیت فزاینده برخوردارند و با عنوان مناطق حاد و بحرانی نام برده شدند، مشخص شد.

وی تصریح کرد: نکته‌ای که همواره باید مورد توجه قرار گیرد توسعه نیافتگی و آسیب های اجتماعی است. در همان گزارش نقشه‌ای از آسیب های اجتماعی در کشور فراهم آمد که استان ها را به چهار دسته تقسیم می‌کرد. همچنین آسیب‌های اجتماعی در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تنظیم شده بود و برای هر یک نیز وزن خاصی در نظر گرفته شده بود و نقشه آسیب های اجتماعی در چهار سطح مشخص شد.

رستم وندی افزود: به علت فقدان اطلاعات لازم از حوزه آسیب های اجتماعی در سال ۹۴ این تقسیم بندی در حوزه استانی باقی مانده و تا به امروز هم تلاش می کنیم که دقت خود را بالا برده و سطح اطلاعات خودمان را به سطح شهرستان برسانیم. اما در این حوزه نواقصی وجود دارد یعنی در سطح شهرستان اطلاعات ما با نقص و ضعف مواجه است.

رییس سازمان امور اجتماعی کشور تشریح کرد: براساس همین داده ها که عمدتا سال ۹۵ هم جمع آوری شده است بین توسعه نیافتگی و آسیب ها تقاطعی ایجاد کردیم. همچنین با شاخص های حوزه توسعه و پیشرفت به لیستی از ۳۱ شهرستان رسیدیم که هم توسعه نیافته هستند و هم آسیب های اجتماعی در آنها بالا است.

وی در ادامه اظهار کرد: این ۳۱ شهرستان با منطق چارک آخر یعنی شهرستان هایی با توسعه پایین و آسیب اجتماعی بالا بررسی شده است. همچنین براساس برخی شاخص‌ها نیز می‌توان نتیجه گرفت که توسعه نیافتگی با مهاجرت و شیوع آسیب‌ها ارتباط دارد.