اختصاصی/صفیر گیلان؛اکنون که در روز هفدهم مرداد قرار گرفتم این اجازه را بر خود روا می دارم که در روز خبرنگار، زبان به بیانِ دردهای درهم تنیده خود بچرخانم و یادآور شوم که : رسالت یک خبرنگار بیان شفاف مسائل است، رسالت خبرنگار انتقاد به موقع و پیگیری مکرر موضوع است، رسالت خبرنگار جنگنده بودن و همیشه در صحنه بودن است … قطع به یقین معنای خبرنگاری خارج از دایره ی تعریف خیلی از مسئولین محترم می باشد اما صرفِ اطلاع بایستی متذکر شوم « من هم یک خبرنگار هستم».

در طی تمام سال و در همه حال، رسالت و جسارت یک خبرنگار فارغ از هر فرهنگ و سرخط جغرافیایی، بیان مطالب روز بدون هیچ گونه حُب و بُغض می باشد ، علی ایحال روز ۱۷ مرداد این توان و قدرت را به خبرنگاران می دهد تا در این روز در چند خط برخی مسائل را نه صرفأ من باب خودآرایی بلکه در جهت تفهیم معنای خبرنگاری بیان دارند تا شاید آن نگاه غصب آلود برخی از دوستان آنگونه که نبایست (خصوصأ در شهرهای کوچک و آشنا) وجود دارد ادامه داشته باشد.

فقط خبر نیست که به خبرنگار اصالت می‌دهد بلکه درک درست از موقعیت‌ها و منافع ملی و استراتژیک و همچنین اهمیت ملی است که لازمه کار خبرنگاری است.

همچنین فعالیت در حول نظام ارزشی مکتب کشور هماهنگ با سیستم ملی کشور یکی از الزامات کار خبرنگار است و هر خبرنگاری برای بهترین کار باید مصالح ملی را در هر کشوری در نظر بگیرد.

نشان دادن بعضی از واقعیت‌ها از لنز دوربین می‌تواند مصالح ملی را به خطر بیندازد زیرا در دنیا حاکمیتی به نام حاکمیت خبری وجود دارد که در یک زمان میلیون‌ها کلمه خبر مخابره می‌کنند و گاهی خبرنگاران ما به صورت ناخواسته در قالب آن‌ها و زمین آن‌ها بازی می‌کنند.خاصیت خبرنگاری فقط کار خبر نیست بلکه خبرنگاری یک عرصه بزرگ است و اگر نگاه ما در کار خبرنگاری فقط خبر باشد به مشکل برمی‌خوریم.

صداقت، تلاش مضاعف، دقت، دفاع از انقلاب، اسلام و مردم از ویژگی‌های کار خبرنگاری در جمهوری اسلامی است .

کسانی که قلم می زنند نسبت به سایر اعضای جامعه باید تقدم داشته باشند و مشکلات جامعه یا هر چیز دیگری را به دقت منعکس و به موقع اطلاع رسانی کنند.

امروز شاهد یکپارچگی فرهنگی و اجتماعی ملت هایی هستیم که تا دیروز حتی نام یکدیگر را نشنیده بودند و در گمان این همزیستی هم نمی زیستند. اما امروز نظام ارتباطات رسانه ای سرنوشت ملت ها را به هم گره زده و فاصله های زمانی آگاهی از هم را به صفر رسانده است.

و این امر مهم میسر نمی شد مگر به نقش آفرینی ها و خطرپذیری ها و نیز مهارت ورزی های اقشار زحمتکش جامعه خبری که شهید صارمی در خط مقدم آن قرار داشت.

مهم ترین وظیفه خبرنگار در دنیای امروز بیان واقعیت و واقع نگاری است.

او باید هر آنچه را که می بیند بیان کند و از بیان مطالب حاشیه ای که سبب انحراف می شود جلوگیری کند. اما مقدم تر از این وظیفه امانتداری است. ما در اسلام شرایط خاصی را برای ناقل اخبار داریم. او باید عدالت را در امر خبررسانی رعایت کند و از شرایط و حدود خبرنگاری تخطی نکند.بی شک رسالت خبرنگاران در همه حال صداقت و بیان مسائل در عین صراحت می باشد، و در بیان اهمیت این مهم همان کافی است که خداوند در قرآن کریم بیان می دارد: نون والقلمِ و ما یسطرون.

.حرفه ی خبرنگاری از جمله مشاغل سخت و پر استرس جهان کنونی می باشد که طبق تحقیقات صورت گرفته، خبرنگاری در پله های ابتدایی مشاغل استرس زا قرار دارد.

بی شک حرفه ی خبرنگاری آمیخته با انتقاد و ابتکار عمل در پیشنهاد می باشد، اما گویی انتقاد آنگونه که بایستی مایه ی تحرک گردد بیشتر موجب تنفرِ مسئولی می گردد که تنها از مسئولیت خود و میزش را می شناسد.

خبرنگار که باشی باید مسوول باشی، مسوول در برابر تمام حرف هایی که میزنی و کاغذ هایی که سیاه می کنی تا حقایقی به جامعه برسد، خدایی ناکرده اگر در رسالت خود کوتاهی کنی و دروغی را به خاطر ترس از کسی در جامعه ترویج کنی، در این دنیا هم نباشد، در دنیای دیگر پاسخگو خواهی بود..خبرنگار که باشی، ساعت دو نصف شب هم باشد، با اشتیاق زیاد در حال نوشتن گزارش خواهی بود..خبرنگار که باشی انسان های جامعه را خانواده خودت فرض می کنی، به راحتی نمی توانی از کویی که در ان ظلم نفس می کشد گذر کنی، باید خودت را به آب و آتش بزنی تا بلکه صدایی از مظلومان را به گوش مسوولی برسانی و تا رسالت خود را انجام ندهی آرام نمیگیری..خبرنگار کسی است که با اتکا به ذوق و استعداد شخصی، پس از گذارنیدن دورهٔ آموزش تخصصی و همچنین با توجه به مسئولیت اجتماعی که این پیشه بر گردن او می‌گذارد، وظیفه بدست‌آوردن، آماده‌کردن، گردآوری و سامان‌دادن اخبار و انتقال آنها را با وسایل ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری) به مخاطبان بر گردن دارد.

برپایهٔ اعلامیه سازمان یونسکو، خبرنگاران باید کوشش کنند تا اخباری که در اختیار عموم می‌گذارند درست، دقیق و معتبر باشد و در درستی اخباری که به دست می‌آورند، پژوهش و اندیشه کنند.

خبرنگاران نباید حقیقتی را عمداً تحریف یا خراب کنند و نیز هیچ گونه مطلبی را نباید از دید مردم پنهان نگهدارند.

همیشه تصورم از خبرنگاری این بود که با افرادی همکار خواهم شد که هر لحظه در حال تلاش و کوشش هستند و شاید از فرط خستگی کار خبری رنگ از رخسارشان هم باخته باشد، در سرمای زمستان و گرمای تابستان برای یافتن حقیقت و حل مشکلات مردم راهی کوچه پس کوچه های شهر می شوند و حتی سر از مناطق محروم در می آورند، تا بلکه دردی از جامعه را با قلم و کاغذی که تنها سلاحشان است، دوا کنند…..

متاسفانه در سال های گذشته جو نامطلوب حاکم بر مطبوعات و خبرگزاری های استان شرایطی را به وجود آورده است که افراد به راحتی وارد عرصه رسانه و مطبوعات استان شده اند وبه علت نداشتن مهارت و تجربه روز به روز کیفیت مطالب و محتوای مطبوعات را پایین آورده اند.

در مقطع کنونی بعضا افرادی با عناوین دهن پرکنی مثل مدیر مسوولی، سردبیری و سرپرستی را یدک می کشند که کمترین آشنایی با اصول و فنون روزنامه نگاری و ژورنالیسم ندارند و با ایجاد لابی ها و باندهای مافیایی، مانع ظهور و بروز و پیشرفت خبرنگاران مستعد و واقعی می شوند،تا صفحات مطبوعات بیشتر از اینکه دردهای مردم را فریاد زنند و جامعه را به سمت تعالی فرهنگی سوق دهند، بوی فاکتور بگیرند.

فاکتورهایی که هرچند مبالغشان چندان چشمگیر نیست؛ روی هم رفته رضایت صاحبان مناصب را جلب می کنند و حقیر و امثال حقیر باز هم می توانند به ناحق مدیر مسئول، سردبیر و یا خبرنگار باقی بمانند.

در مراسم های تجلیل و روز خبرنگاراسامی افرادی که برای تجلیل بالای سن می آیند نه تقریبا، بلکه کاملا برای همه قابل حدث است و نیشخند خبرنگاران در گوشه و کنار سالن این معنی را فریاد می زد و امروز هم از جوی که در جامعه خبری ایجاد شده است، گله مند است، می گوید: این روزها به‌ نظر می‌رسد تبدیل شدن نشست‌های خبری به تریبونی برای مسوولان، یک سنت شده است تا آن‌ها بتوانند سخنرانی کنند و حرف‌های خود در قالب پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران، به بسته‌ی خبری بدل کنند و در آخر با دادن کارت هدیه ای ۵۰ هزار تومانی صحبتهای خود را به گوش مردم برسانند که البته بعضاً با گزینشهای اشتباهی که در دعوت کردنشان رخ می دهد ، به جای دعوت از خبرنگاران

واقعی از عده ای خبرنگار نما دعوت می نمایند و گاه خبرشان نیز در همان جا دفن و اصلا مخاطبی پیدا نمی کند.

ولی به لحاظ کیفی همچنان جای نقد و بررسی دارد، مرور صفحات اول روزنامه ها و پایگاه های خبری و برخی خبرگزاری ها و دیدن اخبار مشابه و تکراری یکی از ضعف های مطبوعات محلی استان ما می باشد، هر چند در این میان برخی از خبرگزاری ها و پایگاه های خبری در زمینه تولید اخبار و جذب مخاطب موفق بوده اند ولی تعداد آنها انگشت شمار است.

خبرنگاران قشر بسیار زحمت کشی هستند و همیشه مورد احترام جامعه هستند، ولی متاسفانه برخی خبرنگاران به ظاهر خبرنگار یا همان خبرنگار نماها رسالت خبری خبرنگاران واقعی را زیر سوال برده اند! برخی از روابط عمومی ها نیز با مبالغی ناچیز خبرنگاران را از عرصه نقد و انتقاد خارج کرده اند، امروزه در استان ما این روابط عمومی ها هستند که اخبار را تولید وبه خبرنگاران دیکته می کنند! بسیاری از خبرنگاران جذب ادارات و نهادها و هیئتهای ورزشی و شوراو شهرداریها شده اند، خبرنگاران ما کمتر در بطن جامعه حضور دارند و کمتر گزارش میدانی تهیه می کنند، امروزه ما شاهد حضور پررنگ برخی خبرنگاران در کنفرانس های مطبوعاتی هستیم ولی در راه پیمایی ها و غیره آنها را نمی بینیم، خبرنگاران ما عادت کرده اند در اتاقی مسقف بمانند، ما باید این خبرنگاران را از این اتاق ها به بطن جامعه بکشانیم تا بتوانند مشکلات کف خیابان ها و کوچه پس کوچه های شهر را در آیینه مطبوعات منعکس نمایند.

در این میان البته ضعف خانه مطبوعات، انجمن صنفی و باشگاه خبرنگاران در آموزش و جذب خبرنگاران مشهود است! بسیاری از  ما خبرنگاران شاید فرق بین نقد و تخریب را نمیدانیم و البته فرق زیادی بین نقد کردن و نق زدن وجود دارد، برخی از خبرنگاران نیز تخریب میکنند و اسمش را می گذارند انتقاد، بعضی از خبرنگاران نیز فقط نق می زنند؛ یک نکته‏ ی منفی را می گیرند و مدام آن را تکرار کرده و سیاه نمایی می کنند، درحالی که می توانند یک نکته تاریک را در نظر بگیرند و با جنبه‏ای مثبت به جنگ آن بروند، امیدوارم مسوولان خبرنگاران واقعی را درک کنند نه اینکه طرد چرا که ما امروز به خطرنگار در جامعه نیاز داریم نه خبرنگارنما.رسالت خبرنگاری؛ وظیفه ای که به افسانه تبدیل می شود؟ رسالت خبرنگاری، کمک به مدیریت جامعه است -رسالت خبرنگار، قداست قلم و صداقت خبراست.

این متن را بر اساس انچه که درک و لمس کردم بیان نمودم و هیچ گونه قصد و غرضی در بیان مطالب نیست و به شخصه اعتقاد دارم که خبرها و گزارشاتی که میدانی و با حضور در مناطق مختلف تهیه و تنظیم نمودم خوانند خبر و بازتاب آن در اجتماع با نگاه و نکته نظرات مردم چند برابر بوده و چیزی که بیشتر این شور و هیجان را در بنده ایجاد می کند و خستگی تهیه یک گزارش میدانی در دورترین نقاط روستا را برایم تبدیل به نشاط می کند بازتاب خبر بوده و اینکه در بسیاری از فضاها و مکانها افراد شخصی از من بابت آن گزارش تقدیر نمودند و بیشترین اعتماد جامعه اطراف خودم را اعتماد مردمی میدانم و این بسیار برام رضایت بخش است.

به امید روزی که بتوانم انگونه که باید و شاید یک خبرنگار باشم.

خبرنگار/زلیخا صفری