اختصاصی/صفیر گیلان؛این روزها روزهای پایانی سال است و روزهای پایانی سال امسال در گیلان مقارن با حضور یکی از چهره های سیاسی و تراز اول کشور است . روز هایی که هزینه‌های زندگی دو چندان شده و  بازار از بی ثباتی رنجور و محرومان و اقشار ضعیف جامعه از رنجوری بازار رنجورترند و بهتر است […]

اختصاصی/صفیر گیلان؛این روزها روزهای پایانی سال است و روزهای پایانی سال امسال در گیلان مقارن با حضور یکی از چهره های سیاسی و تراز اول کشور است .

روز هایی که هزینه‌های زندگی دو چندان شده و  بازار از بی ثباتی رنجور و محرومان و اقشار ضعیف جامعه از رنجوری بازار رنجورترند و بهتر است بگویم  این دغدغه اغلب خانواده‌هایی است که در لایه‌های پایین جامعه قرار دارند و امروز چروکی از ناتوانی در تهیه حداقل های اولیه برای به استقبال رفتن سال جدید بر چره شان  به ویژه پدران و مادران عزیز یکه تازی می کند و کاش رئیس جمهور محبوب این فضا را بیشتر در گیلان درک می کرد.

در واقع، امرار معاش برای خانواده‌های کم درآمد و بی بضاعت، با دشواری و سختی سپری می‌شود و همین مسئله باعث می‌شود مشکلات آنها در روزهای پایانی سال، شدت یابد و با شدت بر تبل بی پولی و شرمندگی در مقابل خانواده بکوبند و صدایی دلخراش از نوازش تبل بر پیکر جامعه بلند شود و گوشان تیز و تیز تر شوند و کاش روزی رئیس جمهور در این سفر پر بار و پر هزینه اندکی گوش شود.

شاید این روزها خرید لباس نو و مایحتاج شب عید،  از جمله دغدغه‌های پدر خانواده و سرپرست خانوارهایی است که مشکلات مالی و اقتصادی دارند و شاید دغدغه کودکی که باید این روز ها دست در دست مادر می داد و با اشاره انگشتان کوچکش طلب کفش و پیراهن و در کنارش یک آب نبات چوبی را می کرد جز حسرت و گریه چیزی دیگر نباشد.

شاید امروز نهادی برخواسته از بتن انقلاب که نام کمیته امداد بر آن نهاده شده و  چند سالی است با برگزاری جشن احسان و نیکوکاری، تلاش کرده هموطنان را در تأمین نیازهای این قبیل خانواده‌ها مشارکت دهد نتواند پاسخ گوی همه ی نیازها شود.

اگر چه برگزاری جشن نیکوکاری در این سال‌ها، توانسته تا حدودی مرهمی بر زخم‌های خانواده‌هایی باشد که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و بعضاً نمی‌توانند آنطور که باید و شاید، به استقبال سال نو بروند رفته ولی این کافی نیست.

امسال نیز با توجه به تلاطم‌های اقتصادی که شاهد بوده ایم و گرانی اجناس و کالاهای اساسی، و آشفته بازار که هیچ در و پیکر و قفلی بر آن نیست می‌طلبد که رئیس جمهور محبوب و  هموطنان، مشارکت بیشتری در این امر خداپسندانه داشته باشند تا شاید سال نو برای خانواده‌های محروم و بی بضاعت گیلانی، به خوبی و خوشی آغاز شود.

اینکه جشن نیکوکاری امسال با هدف عیدی برای همه در روزهای ۱۵ و ۱۶ اسفند ماه برگزار می‌شود  و این دو روز به صورت نمادین است  و امسال این جشن با سفر ریاست جمهور و هیئت همراه به گیلان ادغام شده آیا رئیس جمهور برای این قشر هم برنامه ای دارد آیا دانش آموزان بی بضاعت و ایتام و محسنین  از دست دولت تدبیر و امید هدیه ای دریافت خواهند نمود.

آیا رئیس جمهور و هیئت همراه هدیه ای بر پاکتهای خالی برای قشر محروم دارند ایا تدابیری در این سفر بر آشفته بازار گیلان حاکم خواهد شد و ایا مناطق کمتر توسعه یافته گیلان که همین توسعه کمتر خود عامل هزاران آسیب اجتماعی است مورد توجه دولت تدبیر و امید است.

آیا رئیس جمهوری که با شعار تدبیر و امید دلربایی می کند می تواند در سفر دو روزه خود اقشار محروم جامعه گیلان را ببیند و کودکان محروم گیلانی از دلربیایی رئیس جمهور خود  و سهمی که در جشن نیکوکاری به آنها می رسد خوش و خرم شوند و ندای باز باران با ترانه می خورد بر بام خانه را سر خواهند داد.

آیا کودکان کار در خیابان شهر که شاید بر حسب اتفاق گلی برای فروش به دست یکی از مدیران و مجموعه همراه دولت بدهند دیده می شوند و دستگاهها از جمله هیئت دولت، قوه قضائیه و دیگر بزرگواران که در جای جای گیلان سفر خواهند داشت نگاهشان به کودکان خواهد بود.

و ایا ساماندهی و رسیدگی به  کوکان بی بضاعت و قشر پایین جامعه  با دستور  رئیس جمهور، از نوروز عملیاتی می شود.

امید است در جشن نیکوکاری امسال و  در این سفر پر برکت که مقارن با این جشن در گیلان است  نیز طرح ساماندهی این کودکان در سطح گیلان و کشور انجام شود.

زلیخا صفری //دانشجوی کارشناسی پژوهشگری علوم اجتماعی