امروز در گیلان عزیز مدرن‌ترین مراکز تجاری و بیشترین شریان‌های بزرگراهی را در این پهنه می‌بینیم و در سال‌های اخیر اقبال شهروندان به زندگی در این مناطق به اوج خود رسیده است. اما تعریف توسعه زندگی شهری در این مناطق چیزی جز افزایش جمعیت و ساخت‌وساز بی‌رویه نبوده است. بی‌تردید رشد جمعیت در این مناطق بیشتر از توسعه و ساخت فضاهای درمانی، تفریحی و ورزشی و مهم‌تر از همه آموزشی پیش رفته است آنقدر که وقتی پای صحبت‌ مدیران آموزش و پرورش این مناطق می‌نشینیم از وضع بحرانی کمبود مدرسه در این مناطق خبر می‌دهند.

در شهرهای گیلان در حوزه آموزش و پرورش تنها کمبود مدرسه معضل نیست بلکه فرسودگی مدارس و مدارس تخریبی نیز بحران‌زا شده است. و«‌متأسفانه مدارس ما خیلی قدیمی هستند بعضی‌ از آنها استحکام لازم را ندارند، فرسوده بودن مدارس و قدمت بالای آنها خطرآفرینند و چیزی شبیه آتش زیر خاکستر هستند.»

/امید است مسئولان تراز اول استان  ازاستاندار، فرمانداران و نمایندگان محترم  مجلس و رییس آموزش و پرورش ورود کرده و برای جبران این کمبود راهکاری ارائه دهند تا اولیا در مدارس و البته مدارس فرسوده و تخریبی دنبال یک فضای آموزشی برای کودکان پایه اولی و غیره… نباشند.

اگر چه در کرونادر خانه بمانیم یک شعار است