وی با اشاره به لباس محلی که به تن داشت، افزود: در گذشته عروسی ها ۷ شبانه روز بود. دختر و پسرهایم هیچوقت با هم دعوا نمی‌کردند. میخواستم سر مزرعه یا برای سفالگری بروم بچه ها ردیف پشت سر من حرکت میکردند و هیچوقت با هم دعوا نمی‌کردند.

این بانوی هنرمند با بیان اینکه هنوز برنج هم میکارم و اگر برنج غیرایرانی بخورم مریض می شوم، درباره نقطه آغاز فعالیت هنری خود توضیح داد: وقتی پدر و مادرم مرا در مدرسه ثبت نام کردند به مادرم می‌گفتم تو را به خدا به آقاجان بگو مرا روانه مدرسه نکند بگذار من هم با شما سفالگری کنم‌‌.

مادرم می‌گفت اول درست را بخوان. از مدرسه که برمیگشتم با حسرت نگاه میکردم که مادرم چطور با لذت سفالگری می‌کند.

روشنفکر اضافه کرد: با دست کار می‌کردیم و هنوز هم با دست میتوانم کار کنم. کارهایم هم به درد دکوراسیون خانه می‌خورد هم به عنوان قابلمه و وسایل آشپزی.

وی با اشاره به استحکام مجسمه‌هایی که درست می‌کند، گفت: همه جای ایران سفالگری دارند اما خاک جیر ده شفت فرق می‌کند و خداوند این نعمت را به ما به رایگان ارزانی داشته است.

وی همچنان که با ما گفتگو می کند بچه ها را صدا می زند که مواظب غذای روی اجاق باشند و از طرفی به همسرش می گوید که تعدادی از دست ساخته هایش را برای خشک شدن کنار حیاط بچیند و  از طرف انواع گل حیاط خانه و باغی که محصولاتش را کاشته معرفی می کند و این تمرکز همزمان ایشان به جرات باید بگویم ستودنی است.

ارز اوری زن روستایی از سراسر دنیا با سفالگری

این بانوی سفالگر درباره نحوه فروش آثارش توضیح داد: ما سه فروشنده اینترنتی داریم. به مرور وقتی کارمان را بردند و کاربرد آن را دیدند مشتری مان شدند. از آلمان، انگلیس، آمریکا و فرانسه مشتری دارم ماهیتابه مان را بردند و یکی را خریدند و به مرور یکی شد هزار تا.

روشنفکر یادآور شد: کار گل زحمت دارد اما وضعمان خوب است از یک گمج ۴۰ هزار تومانی ۲۵ هزار تومان سود می‌کنم و البته به خارجی‌ها گران‌تر می‌فروشیم.

وی در پایان گفت: از ۸ سالگی سفالگری می‌کنم و  بیش از ۲۰ سال است این رشته را به عنوان کار پیگیری می‌کنم در بازار شهرداری رشت کارهایم را می‌فروشم و بیشتر مسافران کارهایم را می‌خرند.

 در جشنواره ها و در نمایشگاهها در سراسر استان و خارج از استان سعی کردم برای شناسایی کارم شرکت کنم اگر چه جابجایی و حمل بار سفال سخت است ولی همه منو با این نمایشگاه و جشنواره ها شناختند و امروز تا درب خانه من می ایند که انشالله تداوم داشته باشد.

بانو روشنفکر از زنگ خورهای بالا  می گوید و اینکه خیلی تماس می‌گیرند و می‌گویند مثلا ۱۰۰ تا گمج برایمان درست کنید یا ۱۰۰ بشقاب و ،پارچ و لیوان و……و من با لذت استقبال و کار را تحویل مشتری تضمین سالم  تحویل می دهم.

 بانوی جیرده ای می گوید من ظروف سفال شکسته شده را نیز در گوشه و کنار حیاط خانه چیده ام و مشتری می بیند که این ظروف امکان دارد بر اثر بی احتیاطی بشکند ولی ظروف سفالی ما امروز می رود تا شگفتی ساز شود.

وی در مورد پوشش در زمان کار و یا حضور در نمایشگاه می گوید یک زن می تواند در کنار خانه داری و پخت و پز با پوشش در اجتماع نیز حرفی برای گفتن داشته باشد و من در کنار همسر و خانواده با حفظ پوشش محلی تلاش کردم لباس پوشیده محلی گیلان را نیز فرهنگ سازی کنم.